Aşık veysel 110

Yeni bir cd aldım. Aslında 2004 yılında çıkmış. Yani Aşık veysel 110 yaşındayken. Bu albümü diğer Aşık Veysel albümlerinden ayıran özellik farklı bir tarzda hazırlanmış olması...

Mesela albüm, Aşık Veysel konuşmasıyla başlıyor. Ölmeden önce kendini anlattığı bir röportajını hafif rap kokusu barındıran bir şekilde düzenlemişler. Arkada gayet modern müzik, önde Aşık Veysel müziğe uyumlu bir şekilde hayatını anlatıyor. Kulağa garip gelse de hayran kaldığım bir çalışma. Bu şarkı Aşık Veysel'den bize kalan çok büyük bir hatıra.

Diğer parçalar bir caz havasında gidiyor. Aslında caz değil. Bu müzik türünün neye girdiğini bilmiyorum ama caza kaçan bir tarz. Aşık Veysel kendi türkülerini söylerken, arkada şu an dinlediğimiz müzikler gibi modern müzikler çalıyor ama hepsi birbirine uygun. Sonra aralarda Aşık Veysel'le birlikte birileri Cem Adrian tarzında düet yapıyorlar. Yavaş türküleri bile rahatça dans edebileceğiniz parçalara dönüştürmüş bu çalışma.

Konuşma, Senlik benlik (rap tarzında), kara toprak (elektro) tavsiye edebileceğim parçalardan... Hani türkü sevmeyenler bile varsa, bu albümü büyük bir keyif alarak dinleyebilirler. İlk başta garibime gitmişti ama daha sonraları tutkunu oldum.

Albümün içindeki parçalar

1-Konuşma (1984)

2-Bülbül (Ne ötersin dertli dertli)

3-Senlik benlik (Birlik destanı)

4-Beş günlük dünyada

5-Beni hor görme kardeşim

6-Uzun ince bir yoldayım

7-Kara toprak

8-Dostlar beni hatırlasın

9-Güzelliğin on para etmez

10-Ömür kervanı

Aşık Veysel kendi ağzıyla hayatını anlatırken 1. şarkıda, gözlerinin neden kör olduğundan, nasıl doğduğundan bile bahsediyor. O kadar içten bir dille anlatmış ki sanki oturup konuşuyorsunuz karşılıklı. Onun o şivesiyle, arka fondaki müzik birleşince güzel bir şey çıkmış ortaya. Aşık Veysel bu dönemde yaşasaymış, nasıl birşey çıkarmış ortaya böylece görmüş olduk. E bu ülkede Müslüm Gürses bile rock söylediyse, ben Aşık Veysel'in bunu daha iyi başarabileceğini düşünüyorum.