Aşıklar her zaman mükemmeli bulabilir mi?

Aşıklar her zaman mükemmeli bulabilir mi?

Tabi bu sözün öncesinde sorulması gereken asıl soru aşıklar mükemmeli arıyorlar mı? Belki eski aşkları bize hep böyle öğrettiler Leylasına kavuşmak için Mecnun olanlar, Ferhat gibi dağları delenler bunlar kendileri için olmasa bile bu aşkı onaylayan makamların istekleriden dolayı mükemmeli ya da imkansızı ortaya koymaya çalıştılar. Ya zamanımızda bu nasıl ortaya konacak ya da konuyor şöyle bir bakalım hikayelerimize ortada gezen sözlerimize. Ben onun için hep en iyisini düşündüm, ben kimsenin ona yapamadığını yaptım, ben kurallarımı ortaya koydum o da kabul etti, ben onu kimsenin sevemediği kadar sevdim ve en genel söz ben elimden geleni yaptım. Peki bu sözler ortaya düşmüşse ve sonları hep ettim, yaptım gibi geçmiş zamanla bitiyorsa neden önemli olsun bizim için; belki de halen üste bir adım çıkmaya uğraşmak içindir bu sebebi olamaz mı? Ben haklıydım, ben sevmiştim, ben daha çok fedakarlık yapmıştım gibi mış lı, miş li yüklemlerle bitiyorsa bitenin bitmemiş işin bile hakimiyetini, bitenin sorumluluğunu alamamak olabilir mi?

Peki ben neden bunu tartışıyorum burda vardır bi sebebi mutlaka değil mi? O da şudur; ey bitmemiş aşkların aşıkları bunları demek için çok acele etmeyin belki çağımızda zor bulunan aşk kavramını ve bunların muhatabı olan kendinizi bu sona çok çabuk sürüklemeyin. Cümlelerinizin şöyle bitmesidir belki dileğim;
"Ben aşkımı yaşıyorum, onu herkesten çok seviyorum, elimden geleni yapıyorum, kararlarımızın ortak olanları da vardı olmayanları da ama biz aşkımızı yaşıyor yaşamaya gayret ediyoruz."

Belki bir pozitiflik arayışıdır, özlemidir benimkisi. Yaşananlara bakarak yaşanması gerekenleri çizmek bizim sınırlarımızın dışında olsa bile umutların hayallerin sınırları bizlerle ilgili değil midir?

Umutlarınızın ve hayallerinizin o güzel anları barındırması dileklerimle.