Asıl balyoz, "ordu göreve"cilerin tepesine inmeliydi!

Yargı, balyoz davalılarının tepesine "balyoz" gibi indi. Sanıkların mahkeme sürecindeki "kötü hali" de dikkate alınarak  cezalar en üstten kesildi.

Şeriatın kestiği parmak acımaz... Ama galiba bizim darbecilerin canı çok yufka, her şey ortada iken bile yiğitçe suçlarını kabul edip mahkemede uslu durmayı beceremediler.

Nerdeyse tüm İstanbulu stadyumlara tıkıp yargılama planları yaparken mağrur ve müstekber paşalarımız, çıkıp "evet, niyetimiz darbeydi" diyemediler.

Ama, deliller o kadar ayan beyan ki, sonuçta itiraf etmiş kadar ceza almaktan kurtulamadılar. Keşke olmasaydı; keşke bu ülkede böyle kolay darbecilik alışkanlığı bulunmasaydı ve keşke bu yargılamaya ve bu cezalara hiç gerek kalmasaydı.

Ama olmuyor işte... Keşkelerle olmuyor. Ortada elli yıllık bir gelenek ve bir gerçek vardı. Bu ülke ordu içerisindeki cuntacı odakların canları istediğinde darbe yapabildikleri bir ülkeydi.

Öyleydi ama suç sadece bu cuntacıların mıydı?

Hayır, değildi. Asıl suç, bu askerleri iğfal ederek onları suça teşvik eden "sivil"lerdeydi. Devletin olanaklarını her kaybettiklerinde "ordu göreve" çığırtkanlığı yapan isimlerinin başında prof., başyazar, ...başkanı bulunan siviller yargılanmalıydı asıl.

Gazete köşelerinde, televizyon ekranlarında cuntacılara çanak tutanlar hala oralardalar; hiç kimse onları yargılamıyor. Millet nezdinde mahkum oldular belki ama yargıdan sıyırdılar.

Ya CHP gibi "sivil" bir siyasi partinin önemli yetkilisi Gürsel Tekin beye ne demeli...Balyoz  kendi partisinin başına inmiş kadar öfkeli yargının kararlarına. Yazık..Yazık...

Yine de bu yargı süreci derinleştikçe ucunun kime dokunacağı belli olmaz.

Tabii ki, ucu kime dokunursa dokunsun, devam etmelidir.

Milletin, darbecilikle malül maküs  talihini yeninceye kadar...