Asil, gizemli, eşsiz bitki.... Pamuk ve mitolojik öyküsünü kazandıran Faik Kurdoğlu

On dönümlük tarlada ekili pamuk, yanında da iki – üç dönümlük üzüm bağım olsa diye hep düşlerim.... Küçüklüğümden beri Zeytin, Pamuk, Üzüm tarımı beni ilgilendirmiştir. Önceleri üretici- tüccar bir ailenin çocuğu olarak, aynı zamanda da okulların yaz tatillerinde de tarım işçisi olarak....

Yeşillikler içerisinde tüm ovayı yaz gününde kar beyazına çeviren bu güzelim asil bitkinin sabahın alaca karanlığında; çiğ tanelerini liflerinin üzerinden içeriye doğru hafifçe çekişinden sonra; güneşin ışıklarını yavaş yavaş göstermeye başladığı anda o güzelim kozalara dokunmaya kıyamaz insan... El değdiği an; kocaman bir kartopunu andıran koza süzülür, üst liflerinin birbirine hafifçe nemin tesiriyle yapışır... Üzerine çiğ yağmış kozanın elde bıraktığı serinlik hissi günlerce geçmez... Güneş yükselmeden babam kozalara kimseyi dokundurtmazdı.

Sulamaya tamamen geçildikten sonra, buğdaydan sonra ekim şansının olması; haliyle alanının artması, üretimin artmasını sağlamış, bu bitkiye tutkunluğum nedeniyle görsellik açısı bir yana, il - ülke bazında ekonomiye katkısı artmış; üretici memnun, tüccar gülgen, sanayici de fabrikanın çarklarını tam randımanıyla çalıştırmaya başlamıştı. Bu sevindirici durum karşısında; heyecanla kimi birinci el kimi ikinci el pamuk toplama makinaları almış; Karataş ( http://www.karatas.gov.tr/) Caddesinin (Magarsus Antik Kent) her iki tarafını ard arda dolduran fabrikaların önünde toplama makinalarının römorkları sıra sıra dizili.... Boşaltan gidip yenisini getiriyor... Sanayici üreticiye avansını ürün olgunlaşmadan vermiş... Üretici memmun, Tüccar memnun, Sanayici memnun elindeki preslenmiş pamuğu kolaylıkla sattı, çiğidi sattı, küspeyi sattı, ham yağı sattı, ham ipliği sattı v.s. Bu peri masalı iki sezon sürdü... Bu arada şunu da söyleyeyim Doğudan gelen “Pamuk Toplama İşçileri” de boş durmadı yine pamuk topladı, pamuk dışında Ovada iş çok.. Bu arada sadece tohumu toprağa at bırak niteliğindeki topraklara sahip diğer (http://www.adana.gov.tr/?sayfa=4) oniki ilçeyi unutmamak gerekir...

Üretici desteği bile artık gözardı ederek pamuk ekimine yönelmiyor...

İçinde bulunduğumuz yıl ne oldu da Ovadaki uçsuz bucaksız pamuk tarlaları, yerini buğday, Birinci ürün mısır, buğday sonrası ekilen II. Ürün mısır, narenciye, her tür sebze, soya, kolza (Kanola/Rapitsa) ile seralara bırakmaya başladı.... Tarlalar yılın her mevsimi çalışıyor.... Girdi maliyetleri bütün ürünlerin ekiliş hazırlığından hasada kadar yüksektir. Girdi maliyetlerinin pamuktan vazgeçirme noktasına gelmesi çiftçinin satış aşamasında pazar payının dar olması, çektiği zorluklar....

Çırçır işletmecisi açısından durum daha da zorlaşmakta yarım adım sonrasını bile görememekte buna karşın sezon öncesi çiftçinin talep ettiği avansı ödemiş, hasat sonrası yağmur yememiş pamuğu işlemek için beklemekteyken, bu arada çiftçi de ikilem içinde, birden kendisine cazip gelen Birliğe götürüverir ve satar pamuğu, (Haziran’da ofise de buğdayı....) Çıkmazlar başlar, yüzüne bakamaz sanayicinin..... avansı almış, harcamış... Etik olmayan bu davranışı yapan üretici bir dahaki sefere hiçbir sanayiciden veya tüccardan avans talep edemez, aracı da koysa alamaz...

Ovada yavaş yavaş beyaz altın çekiliyor..... (Nur içinde yatsın, Tanrı’nın rahmeti üzerinde olsun.) Hayatta olsaydı bu durum en çok “Pamuk” bitkisinin mitolojiden süre gelen öyküsünü en somut bir şekilde yazan 1925 yılında Adana Mıntıkası Ticaret Müdürü iken Borsamızın yeniden yapılandırılmasında büyük hizmetleri geçen ( 15.HÜKÜMET ) Ziraat Vekili ve (5.6.7.8. Dönem) Manisa Milletvekilliği yapmış olan Faik Kurdoğlu ‘nu üzerdi. (Kayseri D: 1892; Ö: 14 05 1981) (Mülkiye (Siyasal Bilgiler Fakültesi), Brüksel Ünv. Siyasi - Ekonomi Bölümünü ile Hukuk Fakültesini bitirdi.) Ortalamaya vuracak olursak 21 yıldır her iş gününün bir saatini arşivde geçiriyorum... Memleket İhtiyaç ve Teamüllerine göre İlk alım satım talimatnamesini hazırlayıp Birinci Pamuk Kongresinin tasvibine sunmuş ve Faik Beyin İç Ticaret Umum Müdürlüğü zamanında da “Umum Borsalar Nizamnamesi ve İstanbul ve İzmir Borsaları nizamnameleriyle bir arada olarak Ticaret Vekaletince çoğaltılarak Borsalara gönderilmiştir.

Böylelikle; pamuk muameleleri; yabancı borsa ve alıcılarını da tatmin eden düzen içinde gerçekleşmeye başlamış....