Aşk- Asansör

"AŞK" kavramı kime sorulursa hep farklı cevaplarla karşı karşıya kalırız. Her insanın aşktan bekledikleri farklıdır elbet. Kimileri için "aşk" sadece "yalnızlık" kavramını gidermek, kimileri içinse o duyguyu yaşamak ve paylaşmaktır. Ben "aşk"ı asansöre benzetiyorum. Bu benzetmem bazılarının hoşuna gitmeyebilir; fakat neden böyle düşündüğümü paylaşınca bana hak verenlerin sayısında bir artış göreceğimi umuyorum..

"Aşığım" demek o kadar da kolay değildir. Onun da tıpkı asansörün gibi "katları" vardır. Farz edelim birinden hoşlanıyoruz. Her yerde onu görür gibi oluyorsak, her an onu düşünüyorsak, onun yanındayken gözlerimizi ondan alamıyorsak emek ki bu aşkın bize çektireceği acılar da ağır olur. "Ama aşk güzel bir duygu nedn acı çekelim ki?" diyenlere bu aşk-asansör benzetmesi bire bir. Asansöre bindiğimizde her katta biraz ve biraz daha uzaklaşırız yerden. Birinci kattayken her şey çok kolay görünür; çünkü istediğin zaman yönünü değiştirebilirsin, tercih senindir.. "Aşk"ın birinci katı da bunun gibidir; sadece birini "kestirmişsindir" gözüne ve onu tanımaya doğru da gidebilirsin, fikrini değiştirip başkasına da yönelebilirsin.. Asansörle bir kat daha çıktığınızda artık yönünü değiştirmek zorlaşır. Başta o gözüne "kestirdiğin" insanı tanımaya kalkışırsın; tercihini yapmışsındır. Yavaş yavaş bu, hoşlanmaya kadar gider. Hatta bir süre sonra bağınlısı olursun onun.. Asansörle son noktaya gelince bakarsın ki çoktandır en tepedesin ve düşme riskin de var ve de güvenebileceğin hiçbir şey de yok yanında. Hala o aradığın "şeyi" de bulamamışsındır.. İlişkinin son katı da "AŞK"tır işte. O kata geldiğinde karşındaki insan "mukemmeldir" senin için ve hiçbir kusurunu göremiyorsundundur bile. Ama.. Ama hala içinde bir korku beslersin, o da beni sever mi diye ve o "kattan" hayal kırıklığıyla düşme riski de vardır elbet..

İşte, asansörle çıkılan o yol ile ilişkinin geçirdiği o süreçler birbirine bu yönde benzerlik gösterirler. Güvenip de tutunabileceğin bir şey olmadığı için o "son kattan" düşüp hasar görmek de var, "birinci kattan" göremeyeceğin kadar küçük bir çizik alıp dönmek de var.. Fakat, her şeye rağmen o yolu çıkarken aldığımız deneyimler, beslediğimiz umutlar ve heyecanlı bekleyişler bu duyguyu yaşamaya değer.. Aşk olmasaydı, dünyada hiçbir şey diğerinden farklı görünmezdi..