Aşk: Gözlerinin içinde yaşamak!

Evet sevgili;
dokunduğun her yerde parmak izlerin neden kalıyor biliyor musun?
geçtiğin bütün sokaklarda kokun neden kalıyor?
aşkımız o kadar yüce ki beni bul diyorsun
ve bende seni bulmaya geliyorum işte!

Milliyet Video'da '' Dünyadan İniyorum '' isimli videomu izleyebilir,
kendi sesimden bu şiirimi sevdiklerinizle paylaşabilirsiniz.
Diğer şiirlerime Milliyet Blog'umdan ve
http://www.antoloji.com/ismail-can-karakus/
adresinden ulaşabilirsiniz.
Şiirle kalın...

Aşk

ben seni kollarımın arasına aldığım zaman
bilemezsin nasıl kırmızı oluyor kalbim
bilemezsin nasıl heyecanlı gökyüzü
bense bir bahar sabahı olup çıkıyorum ansızın karşına
ben seni kollarımın arasına aldığım zaman
bir dünya güzelleşiyor içimde.

oysa, sen benim kollarımın arasından gittiğin vakit
ömrümde çıkmaz denizler duruyor kapkara
beyaz yelkenli o limanlar kanıyor
çocukların cesetleri çarpıyor varoşlarıma
sen benim kollarımın arasından gittiğin vakit
içimde vuslatı kalan hüzünlü şehirler yanıyor.

Gözlerinin İçinde Yaşamak

ne kadar kısa olsa da
bir o kadar anlamlı olurdu hayat
gözlerinin içinde yaşasaydık eğer.

Gözlerini Sakla Ne Olur

gözlerini sakla ne olur
gözlerini sakla ne olur.

karanlık denizlerde boğulmasın sesin
kan sıçramasın üzerine
koparılmasın gülün.

gözlerini sakla ne olur.

köhne akşamlarda acıyı yutkunurken
şarabına kanın sızarken ipince, kıpkırmızı
biraz daha dayan ve
gözlerini sakla ne olur
gözlerini sakla ne olur.

Leylaklar

bana getirdiğin leylakları anlatıyorum
leylakları değil seni.

Öyle Güzel Uyuyordun ki

öyle güzel uyuyordun ki
uyandırsam dağlar yıkılacaktı
hem ben seni en çok
uyurken seyretmeyi severim
öyle güzel uyuyordun ki
utandı doğmaya güneş
gece hiç böyle güzel uyuyan
bir kadın daha görmemişti
öyle güzel uyuyordun ki
bütün melekler başucunda bekledi
seni seyretti sabaha kadar tanrı
öyle güzel uyuyordun ki
uyandırsam ölecektin.

Sana Sığınmıştım

denize sığınmıştım
çünkü tam ortadan yırtılan
bir bilet kadar savunmasızdım
çünkü üşüyen bir kâğıt gemiydim
ve yalnızdım.

gökyüzüne sığınmıştım
çünkü gönlümün ayazında
kuşlarım donuyordu bir bir
ve sokak köpeklerim
zehirlenerek ölüyordu içimde.

sana sığınmıştım
çünkü yaralıydım
kan kaybediyordum
ve yaramı saracak
merhametli ellerin
senin ellerin olduğunu biliyordum.

Gökyüzünün Aşkı

gökyüzünün biri birgün
gelmiş dayanmış kapıma
bu solgun mavide kim böyle desem
bilmez yenik düştüğünü kara kışa.

gökyüzünün biri birgün
gelmiş dayanmış kapıma
aşığım diyor çok aşığım
çok üşümüş denizkızlarına.

Şair Ne Yapar?

ya aşık olup şiir yazar
ya da şiir yazıp aşık olur.

Yutkunurken Adını

şimdi yutkunurken adını
kan kusuyorum ölümcül diyetlerden
zaten ömrüm yarım kalan bir cümledir
yüz yıllardır tamamlanmayı bekliyorum.

şimdi yutkunurken adını
gözleri nemli bir sağanak gibi
şehrin bütün sokaklarını dolanıyorum
yitirdiğim bu kalbi bulurum belki.

Yeni Dünya

güvercinler uçuyor şimdi havalarda
her güvercin senden bir parça taşıyor
kiminin beyazlığında buluyorum seni
kiminin ağlayışında sevgili.

güvercinler uçuyor şimdi havalarda
ölümden bahsedince ürküyorlar
-ah onlarda benim gibi ne çok yalnızlar
bir eşikten geçiyorum rüyamda
orada sen, ben ve bütün aşıklar.

Yüreğinde Sevişmelerin

parmakları vardı
tel örgülere dokunan
kanayan bir yara gibi
yüreğinde sevişmelerin.

Yüzünde Martılar Uçuyor

yüzünde martılar uçuyor
yanaklarından öptükçe
çığlık çığlığa
ve soluk soluğa
yüzünde martılar uçuyor.

şairin biri durmuş
parmaklarının ucunda sigarası
umutla bir şiir aşeriyor
yüzünün masumluğuna bakınca.

yüzünde martılar uçuyor
dudaklarından öptükçe
kıpkırmızı ve yoksul
yüzünde martılar uçuyor.

şairin biri durmuş
düşmüş parmaklarının arasından sigarası
yakıveriyor denizleri
yüzünün masumluğuna dalınca.

yüzünde martılar uçuyor.