Aşk Hep Vardı

Bir zamanlar çocuk olduğun 
Ve bir gün ceset olacağın için 
Seni seviyorum. 
Hem gövdeni, hem aklını seviyorum. 
Yalnızca boynunun düzgün çizgilerini değil, 
Koltuk altının terini de seviyorum. 
Kanımı tutuşturan gücünü de, 
Çocuk gibi elinden tutma hissi uyandıran 
Güçsüzlüğünü de seviyorum...

Tanrı böyle sevemiyorsa
Ben de sevgimi tanrı yaparım ! HELOİSE

Bu şiirle ilk karşılaştıgım da tekrar tekrar defalarca okudugumu hatırlıyorum. Bir sevgi ancak bu kadar saf ,  bu kadar net ,  bu kadar büyük anlatılabilir diye düşünmüştüm. Aşkı anlatmak, okuyarak bilinecek bir şey degil elbette. Her aşk birbirinden farklı olsa da onu anlatabilmek sözcüklere dökmek yazanı devleştiren bir güç olsa gerek. Heloise yalnızca bir şair degil aynı zaman da bir yazar .Yaşadıgı aşkı ile gelişen hikayesinde , yazar Ronald Duncan “ Bence Héloise’in yazdığı mektuplar tarih boyunca yazılmış olan en iyi düzyazı örnekleridir '' der ve ekler  '' Anlatımındaki ustalık Safo ve George Eliot’la kıyaslanabilir, hatta Jane Austin veya Emily Bronté onun yanında kekeme bile kalabilirler.'' Peki bu Heloise nin hikayesi nedir ?

Heloise 17 yaşında iken ortaçagın  büyük bir filozofu ve ozanı olan  kendinden oldukça büyük Pierre Abélard ile Pariste tanışır ve öyküleri böyle başlar.  Gizlice evlenirler. Annesi ölunce onu yanına alan ve egitimini üstlenen dayısı bu durumu ögrenince Abélard’ı hadım eder. Bu derin üzüntü ile kendilerini ayrı ayrı manastıra kapatmaya karar verirler. .Aradan geçen yılların ardından tekrar karşılaştıkların da Abélard  kurdugu manastırı Heloise  ye tahsis eder. Abélard ın ona yazdıgı bir mektup ile tekrar yazışmaya başlarlar. 2 yıl sonra Abélard ders vermek için parise geri döner. Heloise bu tapınakta baş rahibe olarak kalır. İkisinin ölümünden sonra Paris’teki Pére Lachaise Mezarlığında mezarları birleştirilir.
Filozof ve şair Pierre Abélard ve öğrencisi, sevgilisi, eşi olan Héloise arasında Latince yazılmış bu mektuplardan ve ikisinin hayat hikâyelerinden yola çıkarak türkçeye de çevrilmiş br tiyatro oyunu vardır. Böylesine büyük bu aşk acısına ancak kelimeler anlam bulur. Heloise nin sevdigi adama yazdıgı şiir ve mektuplar onların hüzün ve aşk dolu yaşamlarının en güzel belgeleri olarak kalmıştır. Riskin, güçlü olmanın, iyimser olmanın, daha iyi bir insan olmanın, yoldaş olmanın , yaşamlarımızın çok da uzun olmadıgını anlatandır , Spontane yaşamayı ögreten ve de vazgeçmemenin en güzel adıdır AŞK..

'' Öldün diye sana olan sevgimin azalacağını düşünecek kadar saf mısın ?