Aşk isyandır

Yüreğim gittiğinden beri suskun

Gittiğinden beri isyanda

Senden sonram olmadı ki!

Dilim lal, gönlümse aşk-ı ücrada…

Sevmelerim mi ağır geldi?

Taşıyamadın yük yaptı öyle mi…

Ben seni bunca yıl taşımışken solumda

Beni sevmek bu kadar mı zordu sevgili??

Ya seversin sonuna dek kalıp

Ben gibi..

Ya gidersin arkana bile bakmadan, aşkını bırakıp

Sen gibi…

Seçtiğin aşk kaderindir derler ya hani,

Doğruymuş…

Kalben “doğru” mantıken “yanlışı” seçtim

Ve  anladım ki;

Aşk; iki kişilik esaret

Tek kişilik özgürlükmüş meğer

Aşk beraberken korunmasız

Ayrıyken savunmasızmış her dem

Yani; “Aşk eşittir isyanmış” sevgili...

(CyLn)