Aşk kirleniyor dudaklarında!!!

Geliyorsun doğuyor, gidiyorsun ölüyorum!
Oysa ne düşlerim vardı senli, nasıl da sen olmuş, nasılda sen sen bakar olmuştum. Sen tütüyordun gözlerimde gün boyu, geleceğin günü çekiyordum iplerle. Seni getirmeyen gecelere lânetler yağdırıyordum. Ardı sıra yıkılıp, ağlıyor ağlıyordum…


Ne yazık ki senli gecelere döndü lanetim şimdi, merhaba dediğin güne, sevdiğini ilk söylediğin güne, ilk kez seni yudum yudum içtiğim güne.
Söylemediklerini, söylediklerinin ardındakileri şimdi daha iyi duyuyorum, söylemlerinin sahte mutlandırıcılığından arındırdığın bu gecede.
Al o şehir senin olsun şimdi. Ben geldiğimde sen yoktun. Sen geldiğinde de ben olmayacağım.


İmbat imbat kokuyordun, imbat imbat tütüyor...
Şimdi o şehirde imbatlı şarkılar söyle ardımdan, değilim, hiç de uğramayacağım bir daha oralara, ama sen yine de söyle: Karşıyaka’da İzmir’in gülü de. Değiştir Sezenin şarkısını ardından, İzmir, İzmir olalı hiç görmedi böyle bir aşk de. İster methiyeler düz ardımca, ister nefretler dile getir. Ardından: Lâle devri çocuklarıyız, zamanımız geçti de. Çatıya saklanmış aşk, ondan bulamadım belki de de. Sonrasında da otur kordonda bir yerlere, derin bir nefes çek körfezden ciğerlerine, benim için de bir kadeh rakı, en tazesinden bir balık, ardı sıra da benim şarkımı söyle. Bu defa kendin için söyle, kendin için de: Kimseye etmem şikâyet ağlarım ben halime diye.
Oradan İstanbul’a geç, otur boğazda bir yerlerde, birer kadehte orada iç ikimize, yaşanmadan bitişine sevdamızın. Ama balığı da unutma sakın yanında, boğazdaki keyfi olmaz hiçbir yerde!


Ardından Antalya’ya gel, bizli düşler kurduğumuz Antalya’ya. Yılların özlemini göverteceğimiz Antalya’ya. Bir yanı sen, bir yanı ben olduğumuz Antalya’ya. Dağları ben, denizi sen olduğumuz Antalya’ya.
Lâkin sakın arama beni…


Geç Beydağlarının karşısına, sırtını denize ver bu defa, beni sor onlara, bilmediğin, bilemediğin, anlayamadığın beni…
Çok da oyalanma oralarda; geç hemen Ankara’ya, o birbirimizden habersiz yürüdüğümüz yollarda yürü, ben varmışça yanında, bir film izle bir sinemaya girip de, kaleye çık ardından, birer rakı da orada iç ikimize. Ankara’da da günlüktür balıklar, hiç çekinme…


Ve…


Ve orada göm sevdamız sandığım şeyi. Kızılay’ın tam orta yerine…
Yakışır; birbirimizden habersiz gençliği tükettiğimiz, sevdaları yitirdiğimiz, keşkelerle bezediğimiz o şehre yakışır. O nedenle oraya göm.
Sonra mı?
Bilmem!
Sonrasında nereye istersen oraya git.
İLGİLENDİRMEZ SONRASI BENİ!..