Aşk mı?

Galiba acı çekmeye başlayınca yazmaya koyuluyorum. Canım bugünlerde nedense aşk konusuna, şarkılarına, resimlerine, filmlerine ve buna benzer şeylere takılmaya başladı. Beni bu yöne iten ise belki içimdeki aşka karşı olan özlem, belki gördüklerim, düşündüklerim.

Aslında aşk kelimesinden nefret etmeye başlamıştım son 1 yılda. Ama nedense birden depreşti anlayamadım. Sonbaharın etkisi bunda ne kadar yer alıyor bilmem. Sanki yeni bir şeylerin başlangıcı olması gerekir gibi geliyor.

Bir arkadaşım kendi hatalarını düzeltmek ve çevresine de yararlı olmak amacıyla olsa gerek bir kitap önermişti. "Aşkta Kendin Olmak" Dr.Susan M.Campbell. Galiba ben de o sırada yanlış bir aşkın içindeyken bu kitabı aldım, okudum. Başucu kitabım gibi bir şey oldu bu kitap benim için. Yeni birisiyle karşılaştığımda davranışlarımı ölçmek için bu kitabın belli bölümlerini tekrar gözden geçiyorum nedense. Her defasında aynı olaylar oluyormuş, zannediyoruz ki her aşk yeni bir başlangıç ...

Herşey oyundan ibaret. Kitabın üzerinde de "yeter ki oyunsuz olmasın aşk! " yazıyor. Kitaptan aldığım en önemli aldığım cevap ise dürüstlük ve şeffaflık oldu. Düşünün bir kere karşınıza çıkan aşk ilişkilerinde %100 dürüst olduğunu zannetiğiniz kaç kişi çıktı?

AŞK, öyle bir sızı ki....