Aşk olsun

bu yüreği sana emanet ettim
ırmak kenarında
binlerce orman gülünden
bir tek seni seçtim
sen bana güldün, ben sende ayrıkotu
içimde kırmızı bir karanfil
kanasada uslanmayan bir sefil...

patika yollara umut ektim
taş duvarlara şiirler bıraktım
çakallar parçalamadan
sen bulasın istedim
bilesin ki ömrüm gibi
dünyada..
en çok ben seni sevdim...

bi atmışaltı ilkbaharında doğdum
bi de beni sevdiğini duyunca
her tadında memleketin yeşilinde büyüdüm
ırmak yolunda hep sana yürüdüm..

ne deniz de ne gökyüzü
gözlerinden başka öyle mavi görmedim.

anam ol sevdama
babam ol korkuma
çocukluğum ol avut beni
geçmişim, geleceğim ol...

bütün sevdiklerimi geçti
sana olan bu sevdam.

güneşim ol gündüzleri,
gece çoban yıldızım...
hastaysam, ateşim ol yanayım
canım al hesapsız ben sen olayım

demli bir çay renginde
gözlerim
gözlerıne dokunsa
yıldız yağardı
ellerin ellerimde bulut olur
yağmur ağlardı

sevmek inanmak
sevmek güvenmek
sevmek savaşmaksa hayatla
yüreğine siper kazma
içimde teslimiyet gelinlik beyaz bayrak

Atilla İlhan yazdıysa
ben yaşadım
"böyle bir sevmek görülmemiştir"
ve uğrunda ölünsede geri dönülmemişti

"MAVİ ÇOCUK"...