Aşk ölüme karşı savaştır

Romantik olarak tanındığım halde kendimi asla öyle kabul etmem. Sıska ve ışıltısız bir çocuk olarak 1950 yılında doğduğumda edebiyat tarihinin kuşkusuz en önemli ve üretken yazarlarından biri olacağım kimsenin aklına gelmemiştir.

Ama ilk şiirlerimi kağıda dökmeye başladığım ve ardından Ankara Hukuk Fakültesinde şiir yazışmasında ödül kazandığım yıllarda henüz 18 yaşında idim . "Ya Victor Hügo olurum , yada hiç" diyecek kadar kararlı bir delikanlı idim.
Düşünceli ve sakin bir adamımdır. "Gözlerime iyice bak ki seni anlıyabileyim" cümlesi hayata karşı duruşumun bir özeti gibidir.

Çevremde gelişen her olayan gördüğüm , duyduğum , içselleştirdiğim her unsurdan eserler ortaya koydum ve yaşayacağım süre içinde hiç esinsiz kalmayacağıma eminim.

Şairlik ve yazı yazmak benim için ciddi bir sorumluluktur.

Doğa ve zaman duygularıma dekor oluşturan , çoğunlukla rüyalarla iç içe geçen bazen net, bazen sislerin arasında birincil temalardır.Doğa ve zaman benim için vazgeçilmezdir.

Erzurumun Hopik ara istasyonunda , hem Kafkas hem Erzurum kanından doğan bu çocuk rüzgara karşı savrulmuş bir tohum kadar renksiz , ışıltısız ve sessizdi.
Babam DDY ında hareket memuru olması nedeniyle yaşadığım göçebe hayatı farklı kültürler tanımama neden oluyordu.

Kafka bir yazısında "Aşk , kişinin kendini tamamlama umuduna dayanır" der. Oysa benim kendimden başka bir eksiğim yoktu.

İyi kötü hayatımın her döneminde aşk vardır. Aşk hem bir rastlantı hemde bir seçimdir.Ötekiyle tamamlanarak evrene ait olmanın rüyasıdır.Ölümün derin azabına dayanabilmenin ve sonsuzluğa sızmanın bir yolu....

Oysa insan durmadan değişir. Hiçbirimiz aynı kalmıyoruz. Aradığımı buldum dediğin anda başka bir kaçış başlıyor, yada yeni bir yöneliş.......

Hiçbir tamamlanma olayı bizi karanlıklar prensinden kurtaramaz. Onun için ben hep başarısız bir aşık olmuşumdur. Hem istedim. Hem başaramadım. Çünki inançsızım.

Ölmeden önceölüm beni çoktan ele geçirdi. Aşkla kurtuluşu mümkün görmüyorum.

Yaşam baştan kaybedilmiş bir savaştır.