Aşk saygı İster...

Birbirimize yabancılaştığımız şu dünyada gerçek sığınağımız aşkımız olabilir. Eğer bulabilirsek... Bulduğumuzda, kirletmeden kullanabilirsek.

Şu karşımda birbirlerine sımsıkı sarılmış, "ah şurada hiç kimse olmasa da her istediğimizi yapsak diyen" çift gerçekten "aşk" mı yaşıyorlar?

Belki her ikisinin de, bir beklentileri yoktur. O anı yaşamak istiyorlardır. Karşı cinse biraz daha yakın olabilmek, yararlanmak vs. o kadar... İlk bakışta yadırganır bu düşünce... Ama ileriye dönük birkaç yalanla süslenirse buluşmalar( evleneceğiz vs.) vaziyet kurtarılır. Engeller kolay aşılır. İleride gerçekler karşınıza dikildiğinde, birkaç damla gözyaşı ile herşeyin halledileceğine inanıyorsanız mesele yok devam ediniz...

Şunu hepimiz görüyoruz ki; birlikteliklerin çoğu ayrılıkla bitmektedir. Doğrular baştan söylense, durum değişebilir, herkes kendi kurallarını koruyabilir. Sonunda üzüntü yaşanmaz. Ama uygulama bambaşka... Dilin kemiği yok... Hem, insanoğlu kolay alışıyor böyle şeylere. İlk sarsıntıdan sonra gerçekleri görebiliyor. Hangi gerçekleri:

Cinsel eğitimi de genel eğitim içinde ele almayan toplumlar, giderek daha da büyüyen sorunlar yaşayacaklardır. Yasaklarla cezalarla sonuç alınamayacağı gibi, en doğal haklar da istenildiği gibi kullanılamayacak. Sürekli var olan potansiyel arzular gizlilik içinde tatmin arayacaktır. Üstelik cinselliğin sürekli abartılması eğitimsiz toplumlarda bunlara dayalı sorunların kolayca büyümesine neden olmaktadır.


Şunu açıkça belirteyim ki; doğanın canlılara verdiği içgüdüsel arzuları yok sayıp, birkaç yasak veya nasihatle halletmek isteyenler, önce kendilerini kandırmış olurlar. Toplumsal baskılar da çözüm sağlamamıştır. Başka bir sorun da, cinselliğin özel yaşama ait olduğu görüşü, her yerde delinmektedir. Metroda otobüste, gençler özel yaşamlarını teşhir etmekte bir sakınca görmüyorlar. Rahatsız etme sözcüğünü kullanmak istemiyorum. Şunu belirtmek istiyorum: Bu tür davranışlar yaygınlaşıyor. Özel yaşam, sakınma, saygı gibi kavramlar ile kurallara uymak, insanlara ait bir haslettir. Kendi kendime soruyorum: Bu konularda insanlık giderek "hayvanlaşıyor" mu?