Aşk tektir.

İlk kez aşık olmuş biri her zaman delidir bana göre. Mantık denilen şey uçar gider. Beyin sabittir artık. Tek bir şey düşünür ve o düşünce üzerine kurulur her şey. Yediğin yemek bile onun en sevdiği yemektir. Giydiğin giysinin rengi onun sevdiği renktir. Hatta, sen erken yatan biriysen o geç yatıyor diye saatini değiştirirsin.

Aşk bir nevi deliliktir işte, çarptımmı tam çarpar.Genlerinde gevşeme başlar, karın kasların çok çalışır bu dönemde. Mesela onu görünce ya da görmeye yakın (beklerken), ertesi günkü randevu saatini bir gece önceden düşlerken bu örnekler öyle çok ki...

Ve gel zaman git zaman biter bu karın sancıları. Kiminde yavaş yavaş azalır, kiminde birden kesilir, kimide ne zaman sancıların gittiğini anlamaz. Ama sonuçta biter bu dedilik sendromu. Herkesin böyle bir dönemi olmalı bence. Aşk süreli ama güzel bir iksir. İçmek lazım.

Etki azaldıktan sonra benliğin geri gelir. Beynin mantığa derki ''sıran geldi. görev senin'' ve mantık başlar göreve. Sonrasında bir daha aşkın beyne girmeye pek gücü kalmaz. Yönetimi mantık devralmıştır artık. Aşk sadece duygu bölümünü bırakmıştır giderken. Haz, tutku, kalp çarpıntılarını yanına almış ve gitmiştir. Bu sadece benim fikrim tabi. Bende böyle oldu. Gelmedi o aşk bir daha.
Gelirmi acaba bu saatten sonra...:)