Aşk ve yalan

Erkeklerin bir ilişkiye başlarken yalanlara başvurması sık görülen bir durum..

Kadınların da bu yalanlara çabucak inanması, erkeklere ayrı bir cesaret verir..

Erkek yalan söyledikçe yükseldiği sanır..

Kadın inandıkça ya da inanmış gibi yaptıkça, değer kazandığını düşünür..

Cesaret kazanır...

Daha büyük yalanlar gelir ardı sıra..

Avucunun içindedir kadın..

Erkek öyle sanır..

Kandırdım onu der kendince..

Kandırır da..

Hem kendini hem o'nu kandırır..

Çünkü seven, çok seven bir kadını kandırmak çok kolaydır..

Ancak, erkekler her işte olduğu gibi yine aptallıklarının kurbanı olur..

Yalanları ele verir onları..

Hiç ummadıkları bir anda..

Çünkü, konu kadınlar olduğunda erkeklerin düşünsel faaliyetleri sona erer..

Yalanlar basit bir yaratıcılıktan ötedir..

Sadece söyler erkek..

Arkasından neyle karşılaşacağını bilemez..

Yakalanır..

Cezaevine gönderilmek üzere olan bir mahkum misali karmaşık düşüncelerle boğuşur..

Yeni bir yalan uydurmaya kalkar..

Başaramaz..

Bocalar..

Bir zamanlar o karizma, o sert erkek anında korkak bir fareye dönüşür..

Kadın acır karşısındaki adama..

Yüzüne tükürmek ister..

Tükürür de..

Erkek için yeterdir o..

Kelimelere gerek yoktur..

Kadın ağlar..

Yine kendine kızar..

''Nasıl inandım ona'' der kendince..

Gerçekten sorulması gereken bir sorudur belki de bu.

Neden hep yalancıları seçmiştir?

Bu bir sorudan çok, sitemdir..

Çok sevmiştir kadın, çok bağlanmıştır..

Aşkı ilan etmiştir o adamı..

*

Erkekse kendine güvenmediği için yalan söyler..

Yalanlar üzerine kurar aşkı..

Temeli sağlam olmayan binalar gibi çöker o aşkda..

Kadın ağlar..

Yalan söyleyen erkek ilk başta kendini kandırır..

Çünkü, söylediği yalanlar mutlaka kendine geri dönecektir..

Bir karakter ortaya koyamaz yalancı erkek..

Nasıl biri olduğuna dair cevaplar hep çelişkili olacaktır..

Kadın mı?

O başka bir dünyada bulacaktı kendini.

Bir başka yalancıya aşık olana kadar..

İlk yalancı hep gönlünde olacaktır..

Özgün Kaplama