Aşk

Bilmeden kırdım, bilmeden mi yaraladım?

Yanlış mi anlaşıldım?

Birbirimize en kızgın anımızda bile

Çocuksu sefkatimizi göstermedik mi?

samimiyetimizden uzak duramamış,

tanımlayamamıştık.

ihanete uğramış düşlerimizi,

endişelerimizi, inançlarımızı

sorgulamış

terkedilişlerimizi, kaybetme korkumuzu

konuşmamış mıydık?

dünya dışı kurtuluşlardan bahsetmiş

ama ele geçirilmemiş miydik?

birgün,

uzun süren boş dünlerden sonra

incelikleri anımsamandan heveslenip

rüyaya dalmış,

büyüye mi kapılmıştım?

bilinir olmanın, kabullenişin

koruyuculuğuna mı aldanmıştım?

bu kurgunun sahibi ben miydim?

bugün,

eksiltildim, yokedildim sessizlikle.

bir daha görmeyeceğim, bu son.

ne hakla düşleyebiliyorum?

bu umutsuz yakınlığı,

bitimsiz açlıkla.

ve nasıl yalvarabiliyorum?

bu direnmenin çılgınlığıyla.

şimdi,

yeni bir aldatmaca istiyorum.

unutkanlık sahibim olsun,

kapalıyım, çok çalışıyorum.

bir varmışız, hiç yokmuşuz.

sözümüz olsun.

istiyorum.