Aşk

5 yaşındayım. Babannemle Eminönü’de çarşıdayız. Alelacele Yeni caminin kapısından içeri daldık. Sabriye Yiğit onun arkasında namaza durmamı, onun yaptıklarını tekrarlamamı söyledi. Camdan huzmeleriyle ışık vuruyordu ve kalbim sınırsızca çarpıyordu. İçeride çok kişi yok; on kadar kadın vardı. Ve ben hareketleri harfiyen yerine getirdim. İçimde alışık olmadığım bir huzur oluştu. “Kime dua ettik” diye sordum. “Allah’a” diye cevap verdi; “O bizim yaratacımız”.

Temmuz 2008, bu sefer Mavi Cami’sini diğer adıyla Sultan Ahmet Cami’sini İspanyol müşterilerimle ziyarete gitmişiz. Gurup rehberi gibiyim; tamı tamına 49 kişiyiz. İspanyol kadınlarının erkeklerin arkasında namaz eden Türk kadınlarına aşağılayıcı gözlerle baktıkları dikkatimi çekiyor. Ve ben bir anda karar veriyorum: “ Rica etsem Carmen, Carlos’un önününe geçip Türk kadınlarının  yaptıkları gibi secdeye yatar mısın?” diye soruyorum. Carmen harfiyen dileğimi yerine getiriyor ve ben Carlos’a soruyorum: “Şu an aklına Allah geliyor mu Carlos yoksa Carmen’in enfes kaba etinden başka bir şey düşünemiyor musun?”.

Mart 2014, bir Cuma günü saat 13 sularında elemanlarımla beraber  Akçalar köyünde küçücük izbe camisinde namazdayız. Yanımda Rafet secdeye yattı. Saçları uzun mu uzun. Aynı esnada öndeki namaz kılan vatandaş ayağa kalkıp Rafet’in saçlarına bastı. Rafet tüm didinmesine rağmen yaklaşık bir dakika secdede kaldı. Vatandaş huşu içinde farkında değil. Rafet debelendikçe debeleniyor. Ben Allah’ı unuttum kıkır-kıkır gülüyorum. Namazdan sonra 1 saat bu olayı anlatıp güldük kendi aramızda...

Ağustos 1986, Aksaray camisinde yalaklardan su içiyorum. Birden sırtıma bir darbe aldım. Caminin imamı gözlerini sonuna kadar açmış bana bağırıyor. “Utanmıyor musun camiye şortlu girmekten!”... Cevap: Utanmıyorum!

Eylül 2014, Bursa Emirsultan Cami’nde Cuma namazına durdum motorsiklet kazasından tam 2 yıl sonra. Ayakta duramıyorum; boyun fıtığım azmış durumda ve sanki sırtıma, boynuma çengeller saplanmış. Secdeye gelemiyorum. Sağ dizim ödemden kapanmıyor. Kollarımı tutamıyorum; sol bileğim güçsüz ve ağrı içinde. Sadece dualarımı doğru okuyorum. 20’li yaşlarda bir genç elinde sandalye koştura geldi. Gözlerim yaşardı; “ Allah senden razı olsun”. “Sizden de” dedi.

15 temmuz 2018, secdeye vardığımda Allah’a şöyle yakarıyorum: “Bu dünyada senden gayri aşkım yok Allah’ım!”...