Aşk

Şu an benim aşkım otobüsle yanıma gelmekte. Yaklaşık üç haftadır görüşmüyoruz. Çünkü işlerimiz nedeniyle farklı şehirlerde yaşıyoruz. 8 saat sonra yanımda olacak. Ama bu 8 saat nasıl geçecek bilemiyorum. İşte aşk böyle bişey olsa gerek. Saatlerce telefonda konuşmak, sürekli mesajlaşmak, heran onun yüzünü, kokusunu, sıcaklığını hissetmek istemek…

Aşkımla yaptığım şeyler kendi başıma veya bir arkadaşımla yaptıklarımdan çok daha keyifli oluyor. Caddelerde gezinmek, film izlemek, alışveriş yapmak, yemek yapmak ve yemek, yağmurda yürümek, maç seyretmek, bilgisayarda oyun oynamak, hatta Kurtlar Vadisi bile aşkımla çok daha güzel :)

Onun gözlerinde, bana olan sevgisini görmek dünyalara bedel. Onun yaptığı yemek, en lüks restaurantın yemeğinden bile kat be kat lezzetli oluyor yemin ediyorum :) tabi sürekli o benim için bişeyler yapmıyor. Ben de arasıra meyve hazırlayıp getiriyorum, bulaşık yıkıyorum, çamaşır yıkayıp asıyorum.kuruyunca da topluyorum vb. Çünkü hayat müşterek.

Aşkımdan ayrı geçen zamanlarda her dakika sanki bir saat, her gün de sanki bir hafta gibi geçiyor. Ama sevdiğimle, sevgilimle geçen zamanı durdurabilene aşk olsun. Her saat bir dakika, her hafta da bir gün gibi çabucak geçiyor…

Aşkta tartışmalar da kaçınılmaz elbette. Fakat işin güzelliği de burada zaten. Eğer arada tartışmalar olmasa, onca güzel geçen anların farkına bu denli varamayız belki de. Bilemiyorum belki de ben öyle düşünüyorum. Bu yazıyı şu an içimden gelenleri yazıya dökmek için yazdım. Okuduğunuz, vakit ayırdığınız için çok teşekkür ederim.

Son olarak sizlere bir şey söylemek istiyorum. Aşkınızın kıymetini bilin ve lütfen boş yere birbirinizi üzmeyin. Birbirimize, sarfettiğimiz kötü sözler kadar, sevgi sözcüklerinde de cömert olalım. Aşkla kalın, hoş kalın, hoşçakalın…