- Kategori
- Şiir
Aşka dair...
Ruhla bedenin tünellerinden geçip
Çakraları pervane gibi döndüren
Ah o enerji evrenlerimiz ve
Telepatik dokunmalarla
Ah o ruhsal uyumlamalarımız.
Hasretimiz vardı binlerce yıl
Çırpınır,can atardık yapayalnız
O düşsel gücün özdeşine
Sevgiyi besleyen
Gövdesel susuzluğa
Ve nergisler kadar güzel tenin
Yürekler tütsüleyen
O soylu ateşine.
Asırlarca bekleyip durduk
Kendimizi onarmadan
Damla damla akan
O alevli yalımları söndürecek
Kaynağı gür pınarı coşturmadan
Ve canımızı canın uğruna salmadan
Nice hayallerin isyankâr yürüyüşü
Geçip gitti ömrümüzün çöllerinden
Hadi gel
Tüm ruhunu özgür bırak da
Arzuladığın
Yeni sevgi formunla gel
Tekâmülümüz de benzer birbirine
Cesurca öğrendik işte aşkı
Hadi dokun sen de sevdiğine
Coşkun bir isteği çağırsın
Hazlar biriktirsin solmadan
Öpüşlere aç
Dudaklara geçen o dudakların
Özgürleştir,güzelleştir duygularını
Sezgilerini dinleyip
Gönül çeken uyanmalarla
Kalp acın çoğalmadan
Çağ çağ sevişerek ruhsallaş
İyileştir o tatsız ruhunu
Ve eski zamanların
Habercilerine kanmadan
Egemenliğin altına alıp
O anlamlı varlığını
Diş diş koparılmadan
Güzel bir canda gezinip
Sonsuza dek onda yaşa.