Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

17 Mart '19

 
Kategori
İlişkiler
 

Aşka Şükür Gerek

İki insanın birbirini bulması...

İki insanın birbirini tamamlaması...

İki insanın bir olması, biz olması...

Hayat romanının en güzel bölümü, "O"nun teşrif etmesiyle başlar aslında. Güneşin doğuşu bile başkalaşır satır başlarında. Cümleler sevgi ile başlar, muhabbetle devam eder, şükrederek sonlanır. 

Ana karakterimiz bir gün biriyle karşılaşır. Sıradan bir vaka olacakmış gibi zanneder. Romandaki diğer karakterler gibi... Sayfalar ilerler, olaylar ilerler; bir bakar ki viran edilmiş bir harabe yeniden inşa edilecek... Cesaret edemez başlarda yeniden yıkılma korkusuyla, yeniden enkaz yığını olma ihtimaliyle... Mimarımız da öyle cesurdur ki, adeta duvarları zırhlı, kapıları dökümden, avlusu çiçek bahçeli bir saray yapmaya karar vermiştir çoktan ve inşaata başlamıştır bile ana karakterimiz hala düşünürken...

Günler geçer, temelleri öyle dayanıklı atılır ki bu sarayın, ilerleyen günlerde nelerin yapılacağının tahmini çok zor olmayacaktır. Enkaz alanını temizlerken ne gürültü, ne de toz çıkartmayan mimarımız her şeyin en güzelini düşünecektir illa ki...

Sonra sarayın yapımı tamamlanır. Hiç bu kadar güzel saray görmemiştir ana karakterimiz. Yeniden bir "ben" olur başta. Ama anlar ki, bu saraya iki kişi fazla... "Ben"den vazgeçer, geriye "O" kalır...

Hayat dolu gülmenin tadına "O"nunla varılır., anlayarak, dinleyerek, "O"nu yaşayarak...Hem öyle olunca, gülüşü kısıtlayan, hayatı karamsarlaştırmaya meyilli karakterlerden de uzaklaşmaya başlanır. 

Arifler der ki: "Uzaklaşmadan yakınlaşılmaz." Hayırsız olanları, enerjiyi sömürenleri, menfaati için yanınızda duranları uzaklaştırmadan mutluluğa, huzura sarılamazsınız. O yüzden, insan korkmadan terketmeli bunları.

.......................................................................................................................................

Güzel yaşamak gerek. Allah böyle bir hikayeyi nasip ettiyse, kıymet bilmek gerek; birbirinden razı olarak, romanın son sayfasına kavuşmak gerek...

Son sayfası derken; ömür bir romandır dostlar ve her roman bir gün biter; kaldı ki, siz hiç bitmeyen bir kitap gördünüz mü?

Ve her roman aynı başlar... Kapağı nasıl olursa olsun önce ilk sayfa açılır, ardından ikinci, sonra üçüncü.. Yazılış gayesini anlayana kadar onlarca sayfa geçer. Hikayeler devam eder, ana karaktere bağlı yüzlerce karakterin olayları sayfaları doldurur. Bu kaç sayfalık bir romandır derseniz; o da yazarının takdir ettiği kadardır, okumadan göremeyiz.

..........................................................................................................................................

Şimdilerde kendi romanımın, mutlu bölümlerine geçtiğim satırlarını okuyorum. Beni monoton hayatın esaretine mahkum eden her şeyi kendimden uzaklaştırdım; ardından huzuru yakalayacağım herkese, her şeye yakınlaştım.

Ve romanım bittikten sonra, gerçek hayat geçtiğimde de bu mutlu hikayenin devam etmesini diliyorum...

 

Selam ve hürmet ile...

 
Toplam blog
: 70
: 689
Kayıt tarihi
: 08.10.14
 
 

YTÜ, Kimya Yüksek Mühendisi... Kağıtlar yetmiyor yazmaya... "Daha bitmedi! ..