Asker çocuğu olmak

Çocuk olmak, aslında her çocuk için aşağı yukarı aynı anlamı taşısa da, asker çocuğu olmak onlardan çok farklı bir yere konmalı aslında bence güzel okuyucum. 

Uzun süre aynı işi yapanlar, işleriyle yaşamlarını birbirine karıştırırlar. Sosyal rollerini şaşırırlar. Öğretmenin herkese öğrencisi gibi davranması, komutanın herkese askeri gibi davranması hele de, askerliğini yapmış, yetişkin erkeklere son derece itici gelir. 

Asker çocuğu olmak tam da bu sebepten zordur işte. Birilerinin geçici olarak bile katlanamadığı davranışlara sen ömür boyu mahkum olursun. 

Asker çocuğu olmayı olumlu yönleriyle anlatmaya başlayalım. 

- Hayatın en önemli kavramlarından - disiplin - ile çok erken yaşlarda tanışırsın; asker çocuğuysan eğer... 

- Asker çocuğu, söz vermenin ve sözünü tutmanın önemini herkesten çok daha iyi bilir; aldığı aile terbiyesi gereği... 

- Kişiliğin uygunsa eğer, zamanı iyi programlayan, programladığı zamanı en iyi yöneten olursun. 

- Herkesin bildiği bir takım sosyal ayrıcalıkların olur. 

- Çok fazla gezmen, tanıdığın insan sayısını, yaşam deneyimini, her şarta uyum yeteneğini hızla arttırır. 

Olumsuz yönlere şöyle bir göz atacak olursak eğer; 

- Katı disiplin; gergin, kendine güvensiz, silik, kalıplanmış insan olma riskini de arttırır; hiç farkına varmadan... 

- İşi gereği, mükemmeliyetçi olan baba, tatminsiz, memnuniyetsiz olur.Başarıdan, mükemmelden başka şansın yoktur. Başarısızlığıysa, ağzına bile aldırmaması sana; yay gibi gergin bir yarış atına çevirir seni. 

- Asker çocuğu gibi davranma zorunluluğu, doğallığının, dilediğin gibi davranmanın, kendin olmanın en büyük düşmanıdır. 

- Hep aynı ortamda, aynı insanlarla olman, siville uyumlu, dengeli ilişkiler kurmanın önünde en büyük engeldir; her daim... 

- 2 ya da 4 yılda bir şehir değiştirmen, doğuştan atak, sıcak kanlı değilsen eğer, asosyal, uyumsuz, içine kapanık yapar seni 

- Yetişkin olduğunda bir de bakarsın ki, onlarca yıldır birlikte olduğun mahalle ve okul arkadaşların yoktur senin.E tabi, sağlam bir sosyal çevren de yoktur doğal olarak.Sosyal ilişkilerin sığ ve yüzeysel kalmıştır hep bu yüzden. 

- Sürekli yer değiştirmen, bir yere ait olma ve aidiet duygunu alıp götürmüştür senden. Sana geçmiş olsun canım!... 

- Zorunlu şehir şehir gezmelerin, hemşerilik duygusuna çoktan yabancılaştırmıştır seni. Memleketline uzak, soğuk kalırsın. 

- "Babam gibi olucam." diyorsan eğer, bir ömür boyu cehennem azabı çektirirsin canından olanlarınla cananına... 

- Aşırı mükemmeliyetçiliğin, disiplin saplantın, kalıplanmış davranışların yaratıcılığını öldürür hiç acımadan... 

- Askerin çocuğu, babasının tüm yaşamsal risklerine, belirsizliklerine de ortak olur doğduğu gün... 

- Mehmetçik hayranı olan bu millet, son 25 yılda kasıtlı bir şekilde düşman edilince askerine; millet düşünce sadece ekmek derdine, istemesen de, razı olursun payına, kısmetine düşen kin, nefret ve öfkeye... 

- Aşırı kuralcılığın başta sevdiğin, tüm sevdiklerinle empati kurmanı, hoşgörülü, herkese saygılı, herkesi olduğu gibi kabullenebilme gücünü engeller çoğu zaman... 

- Askerliği bir görev, yaşamsal bir zorunluluk olarak gören babanın çocukları, gaddar ve anlayışsız bireyler olabilir malesef... 

- Sürekli adına kararlar verilen çocuk, gergin, güvensiz, kararsız, sorumsuz, hayatını yönetemeyen, bağımlı bir başarısız olur 

- Asker çocuğu olmak, asker kalmaktır belki bir ömür boyu; mesleki tercihin askerlik olmasa da! 

Ananın, babanın mesleki günahlarının bedelini de çocukları çekiyor. Çocukları ödüyor. Yeterince adil olsa da olmasa da...