Askerlikten girip, Mısır'dan nasıl çıktık?

Çocuğu, ev anahtarını üzerine almayı unutmamış ve zorunlu ayrılması gerekmiyor olsaydı saatlerce muhabbetimize devam edecektik.

Dörtbuçuk saat yetmedi ikimize.

Sadece askerlik hatıralarımızı değil, güncel-felsefi-özel-çok özel-genel-utopik-evrensel konularda konuştuk da konuştuk, konuştuk da konuştuk..

'Es' imiz olmadı hiç..

Dedim ya zorunlu olarak ayrılması gerekmiyor olsaydı uzun uzun oturacaktık mağazamda.

Sıkılmıyorsunuz konuşmaktan..

Rahatsınız onun yanında..

Kendinizi rahat hissediyor, onun rahatlığını da gözlemleyebiliyorsunuz..

Kelimeler seçilerek değil, doğal akışıyla dökülüyor dudaklardan ikimizin de..

Güvenli limanda olduğunuzun farkındalığını yaşıyorsunuz onunla birlikte ayni ortamda olduğunuzda..

Ve, 'dost' diyebiliyorsunuz..

Gerçekten de askerlik arkadaşı çok seviliyor.

Suat ve Cihat..

İki dost, iki arkadaş..

İlginçtir, askerlik dönemimde kendi yöremden arkadaşlarım da olmuştur, ancak frekanslar Suat ve Cihat'a akıyordu..

Arkadaşlık ve dostluk, paylaşımlar sonrasında kendiliğinden ortaya çıkıyor.

Burada şunu vurgulamak istiyorum..

Kendinizi nekadar yöresel kültüre bağlı tutarsanız, okadar az gelişmiş olursunuz.

Anlaşamıyorsunuz veya direnç telleriniz farklı anot ve katot ekseninde seyrettiği halde zorunlu ikamet benzeri, yöre insanımdır diye mecburi istikamete doğru yol almaya çalışırsanız, başta bedeniniz-ruhunuz yorulur, erken yaşlanırsınız..

İnsanları, din-dil-renk gözetmeksizin sevmeye çalışırsanız hayatın ne kadar kolay, hayatın ne kadar güzel olduğunu anlar ve görürsünüz.

Hayat, gerçekten insanları sevince güzeldir..

Mısır'da yaşanan vahşet'e tepki göstermiyor ve 'Allaha şükür ülkemizde yaşanmadı-yaşanmıyor' şeklinde değerlendirme yapanlar olursa, onların dininden-imanından şüphe ederim..

Her nerede insan ölüyor veya öldürülüyorsa acıları içimizde hissetmeliyiz.

Mısır'da da yöreselcilik kültürü yaygındır. Hatta aynı dini inanca sahip, farklı mezheplere inanan insanlar yaşıyor.

İnanıyorum ki, farklı kültüre farklı inançlara saygı duyuldukça dünyada savaş diye bir şey konuşulmayacaktır.

Bu nedenledir ki, geri kalmış ülkelerde geleneksel kültüre bağlı yaşadıkları için kendilerini geliştiremiyor ve dolayisi ile emperyal güçler tarafından güdümlenmektedirler.

Mısır'da yaşanan budur..

Yazık, çok yazık..