- Kategori
- Şiir
Aşkım kara örümceğim
Adını ben koydum
Kara örümceğim
İkibin altı temmuzunda
Kavuştuk birbirimize
Önce satış ofisinde bakıştık
İnceledim künyeni iyice
Minyon tipli Asya'lıydın
Seni seçtim o kalabalıktan
Aşkımız başladı böylece
İlk eşim de minyon güzeldi
Hem güzel hem zarifti
Dağ demedik, bayır demedik gittik
Bir gün bile of demedin ki
Kara örümceğim, sevgilim
Hani yaylaya çıkmıştık birgün
Yol şaşırmıştık
Akyazı'ya gidecekken Göynük'ten çıktık
O taşlı topraklı orman yolunda
Bir ceylan gibi sekerek uçtun
Bir yerin çizilmişti birgün
Dayanamazdım seni öyle görmeye
Hemen götürdüm seni servise
Tam borcun bitti derken
İyice yükselmiş kart borçları
Ayrılık vakti geldi aşkım
Çok aşklarda olduğu gibi
Vedalaştık ikibinon yılının son gününde
Severek ayrıldık birbirimizden
Akşam yaya eve gittiğimde
Yanaklarımdan süzülen
İki damla gözyaşı
Hoşçakal sevgilim
Kara örümceğim benim