Aşkım sana by by

Bir filiz gibi toprağa sarıldık ve uzun zaman kök saldık hayata. Öyle büyük fırtınalara direndik ama ufak rüzgarlara boyun eğdik. Ne kadar dargın olsakda, eskiden rüzgarlar estikçe bir ağacın iki dalı gibi bizi birbirimize yakınlaştırırdı. Ama şimdi, fırtınaların yapamadığını ufak bir esinti yaptı. Köklerimizi söktü topraktan. En zayıf anımızda yakaladı, ayırdı bizi birbirimizden. Esintiye sende kaptırdın kendini. Belirli zaman sonra ayrılık rüzgarına direnen yalnızca ben kaldım.

Bu konuda milliyet blog yazarları, milliyet blog okuyucuları ve facebook kullanıcıları tarafından çok mesaj aldım. Mesajlarda; ''Seni sevmeyeni sen neden sevmeye devam ediyorsun'' ''O bitirdiyse sende bitir'' ''Yıllarca seversin, ama sonunda anlarsın ki hiç birşeye değmezmiş'' ''Sevgi uğruna rüzgara karşı direnen yalnızca sen olmamalısın'' ''Hayat yalnızca ondan ibaret değil, yaşamak seninde hakkın'' ''Eğer seni isteseydi bu kadar zaman beklemezdi'' gibi çok mesaj aldım. Son günlerde mesajlarda artış olunca onları irdelemeye karar verdim ve düşündükçe de ne kadar haklı olduklarını anladım. Ben gözlerimi ona odaklamışım ve ondan başkasını görmüyormuşum. Bu konuda benim de haklı olduğum taraflar var tabii. Öncelikle onu gerçekten çok sevdim. Onunla dolu dolu 18 yıl evli kaldıktan sonra ayrıldım. Üç yıldır da tekrar beraber olma adına mücadele veriyorum. Tabii benimkine mücadele denirse.. Tünelin içinde karanlıkta kalmışım, o da bir mum ışığı gibi beni ve yolumu aydılatıyor. Ama ilerisini görmek mümkün değil, karşıma neler çıkacağını bilmiyorum. Çünkü gözüm ondan başkasını görmüyor. Yalnızca o anı yaşayabiliyorum. Ona olan sevgim ve kuzularım adına karşısında hep ezildim. Belki eski mutlu günlerimize dönme imkanı olur diye onun bana döneceği günün hayaliyle yaşadım yıllarca. Bunun doğru olmadığını biliyordum ama hep nokta koymaktan korktuğum için bunları yaptım. Çünkü, ben bir defa nokta koydum mu bir daha o sayfaya yazı yazmam. O nedenle çok direndim. Maalesef olumlu hiç bir cevap alamadım. Aşkımın büyüklüğünden dolayı yalvarmalarımın onun gözünde hiç değeri olmadığını anladım. Demek ki bana karşı hiç sevgisi kalmamış. Çünkü, insan kendisini böyle yürekten seven bir kişiye mutlaka olumlu cevap verirdi.

Benimde bundan sonra kendime yeni bir yol çizme zamanım geldi. Ama çizdiğim bu yolda hiç kimseyi göz çukurlarıma ekip, onu gözyaşlarımla sulamayacağım. Bu uğurda yeteri kadar gözyaşı döktüm. Gülmek, neşelenmek, sevmek, sevilmek benimde hakkım. Hayatımda yeni bir başlangıç adına zorda olsa eski yaşadıklarıma son noktayı koyuyorum. Aşkım sana by by....

Mustafa TARKAN