Aşkın hikayesi

Sıradan bir adamdı;

Sıkıcı hayat işleriyle uğraşan,

Basit bir adam...

*

Sıradan bir kadındı;

Kurtlar sofrasında kendine kariyer arayan,

Sade bir kadın...

*

Adam ile kadın tanıştılar;

Saklandıkları barınaklarından taştılar,

Aşk! karanlık kalplerinden,

Bir elmas gibi parlayı verdi...

*

Adam ile kadın şimdi düşünür;

"Kalbimin kafesi paramparça",

"Orta yerde titreyen aşkımızın alevi",

"Artık tek başına, bir yuvası yok kalbimin"...

*

Adam ile kadın düşünmeye devam etti;

"Halbuki, sıkıcı hayatımız içinde",

"Herkes gibi dedikodu yapar, çalışır,

Yer, içer güvenle yaşayıp giderdik"...

*

Sonra birlikte düşündüler, Adam ve Kadın;

"Belki de aşkın sırrı bu",

"Çırılçıplak ortada kalmak",

"Artık geriye dönüşü olmadan"...

*

Birlikte düşünmeye devam ettiler;

"Dönüş yolu kesik",

"Peki ya gidiş yolu!"

"Bizi yakan bu alev",

"Gece ve gündüz ışığımız olsun".

*

"Yola devam!" dediler...

*

(ABBA: 30 Ekim 2012, Sonsuz Aşkım Ayça'ma...)