Aşkın trafik polisi

Kalbimiz hız meraklısı haşarı bir çocuktur, arabanın anahtarını çalıp babasından habersiz kaçar.

Gece yollar boş olur ya...İki birayla parlatır kafayı, birkaç arkadaş da buldu mu basar gaza. Nereye gittiği önemli değildir. Benzin biticeye kadar gazlar. Yolların efendisidir artık.

Gecenin bir vakti adrenalin banyosu yapıp eve dönünce, babasından yiyeceği fırçanın ya da dayağın hesabını yapmaya başlar.

Kalbimiz akıllanmaz.

İlk fırsatta arabayı yeniden çalar. Sil baştan...

Bu haşarı çocuğu hiç ummadığı anda bir trafik polisi durdurur. Ehliyetine el koyamaz; çünkü ehliyeti yoktur. İçeri atamaz; çünkü yaşı küçüktür. Trafik polisi bu... Görevini yapmak zorundadır. Öğütler verir: "Bak yapma etme, kendine zarar veriyorsun, ya başına bir iş gelirse..." diye uyarmaya çalışır.

Çocuk bu... Polis molis dinler mi?

Ama bazılarının kalbi çocuk kalmaz, hemen büyür. Onlar ehliyetlerinin elllerinden alınmasından çok korkarlar. Kurallara uyarlar. Kırmızı ışıkta geçmezler, emniyet kemeri takarlar, koltuğa sarhoş oturmazlar. Öyle ya hayat uzundur. Ehliyet bir ömür boyu lazım...Onlar aşkın trafik polisine teslim ederler kendilerini. Dümdüz yolda uyuz uyuz kullanırlar arabayı.

Tabii ki bu bir seçimdir...

Aşk hız yapmaktır oysa... Aşk kural tanımamaktır.

Hız yapanlara selam olsun...