Aşklara adanan paralar

Malum...14 Şubat yaklaştı. Nam-ı değer Sevgililer Günü. Mağaza vitrinleri o güne özel süslenmiş , her yer hediye indirimi yapıyor. Restaurantlarda özel mönüler, eğlence yerlerinde o gün için hazırlanmış partiler v.s. Özellikle de tek taş yüzük reklamları... "Şu kadarcık bir şey canım!". Bayanlardaki bu tek taş merakını bir bayan olarak anlayabilmiş değilim. Onsuz düğün olmazmış, bir bayana değer vermenin, aşkı anlatmanın en iyi yoluymuş. Saçma! Aşkın değerini maddi bir şeyle ölçmeyi çok saçma ve anlamsız buluyorum. Ve bunu erkeklere hakaret olarak algılıyorum.Oyuna gelmeyin beyler, para kolay kazanılmıyor. Çok paranız varsa aç bir insanı doyurun, bir çocuk okutun. Erkek olsaydım asla değerli hediyeler almazdım. Bir insanı parası için sevmek (ki buna sevmek denmez) ne kadar ilkel ve cahilce. Aşk insanın benliğine duyulan bir duygudur. Karşınızdaki insanı herşeyden arındırarak (mal, mülk, şöhret, para, güzellik, yakışıklılık, kariyer) bir düşünün...Eğer o insanı hala seviyorsanız , sadece o olduğu için seviyorsanız gerçek sevgi budur benim için.

Gelelim Sevgililer Gününe...Gerçekten kutlanması gereken bir gün müdür bilemem, kişiden kişiye değişir, bir değişiklik belki hayatta bir sömürülme vesilesi maddi olarak , piyasanın para kazandığı bir gün belki. "Benim için sevginin günü olmaz" diyen fakat yine de böyle bir günde kendini özel hissetmek isteyen, beklenti içine giren insanlar var. Yani istemesen de genele uyma içgüdüsüyle hareket ediliyor. Siz yine de sevdiğinize en güzel armağan olarak sevdiğinizi söyleyin, ona sımsıkı sarılın, ona ruhunuzla sevildiğini hissettirin...ruhunuzla...

Fatma