Aşksız şehirler

Bir sevgili aşığına:

¦ “Yiğidim” dedi. Sen çok seyahat etmiş, çok şehirler görmüş birisin. Onların içinde en güzel şehir hangisidir.?”

Âşık hiç düşünmeden cevap verdi:

¦“EN GÜZEL ŞEHİR, SEVGİLİNİN BULUNDUĞU ŞEHİRDİR.”

Gezenler bilir şehirlerin her birinin ayrı güzelliği vardır. Her biri bizi ayrı bir noktadan yakalar, kendine çeker, duygularımızla raks eder. Ya da bizi kendinden uzaklaştıracak tüm çirkinliğini kalbimize ve aklımıza işler. İnsanlar gibi.. Tebessüm edeni de var karamsar duranı da.. Her şehir, dünyamızda farklı bir duygunun fotoğrafıdır.

Şehirlere ben iki açıdan bakarım. Bir, yaşamak bir de tatil yapmak, gezmek..

Tatil için gittiğimiz şehirler tüm şuhluğuyla bizi kendisine âşık edebilir; ancak insan aynı şehirde mesai harcayacağını, sosyal hayatın idame ettireceğini düşündüğünde bu aşkın sıcaklığının kış güneşi kadar olduğu ortaya çıkar. İnsan duygusal doyuma erken ulaştığı bu şehirlerde kısa sürede bir boşluğa düşebilir. Şehirlerde kadınlar gibidir. Saman alevi aşklar yaşadığımız şehirlerle aldatmamalıyız asla gerçek aşkı yaşadığımız şehirleri.

Sevdiklerimizin, dostlarımızın yani can damarlarımızın olmadığı şehirler, iş hayatında mesai boyunca başımızda kılıç gibi duran patronlara benzer. Şehir, para kazandığımız şehirdir; fakat mihnetinden geçilmez. Verdiğinden fazlasını ister bizden. Ailemizi ister, çocuklarımızı.. Mutluluğumuzu ister, hayallerimizi. Acımasızdır. Bizle olan ilişkisi para karşılığıdır. Biz o şehirde artık tutsağızdır, hiçbir zaman tutkulu olmadan..

İyi ve kötü günlerimizde yanımızda olabilecek dost sayısı kadar teselli veya mutlu oluruz. Şehrin çamurlu yolları bize kırmızı halı gibi gelir.

Hele bir de biricik sevgilimiz, aşkımız yanımızdaysa o şehir gönlümüzün pay-ı tahtı olur.

Şehir güzel değildir, sevgili güzel olduğu için şehir güzelleşir.

Şehrin ışıltısı yalandır; sevgilinin gözlerinden alırsa ışığını, şehir ışıl ışıldır.

Koynunda sevgili taşımayan şehir, kıyameti yaşıyor demektir.

Herkesin kutlu şehirlerde aşkla yaşaması dileğiyle..