Aslan oğlum!

Ben çocukluğumu çok farklı mecralarda yaşadım, mesela, yaşıtlarımdan çoğu “aslan sütünü“ bilmezdi…Babamın önünden rakı bardağını alır alır içerdim. Babam, ” aslan oğlum” derdi! “İşte, erkek adam böyle olmalı dibi kuru çekmeli! “

Allah yardım ederdi bana (!) hiç sarhoş olmazdım. Babamın koluna girer onu meyhaneden alır eve götürürdüm. Annem bana bakar “sende mi oğlum, sende mi içtin?” Babama döner “adam adam hiç mi Allahtan korkun yok senin? Bu yaştaki bir çocuğa içittirilir mi?” diye çıkışırdı. Babam gülerdi...

Ben hemen ortaya atılır “anne, beni babam içirmedi ben kendim içtim. Erkek adam, babamın dediği gibi dibi kuru çekmeli!” Annem beni tokatlarken babam “vurma çocuğa” diye beni kollardı. Zavallı annem… hiç bir zaman benim neden içtiğimi öğrenemedi!

Ben, babam sarhoş olup annemi dövmesin diye, babamın bardağındaki rakıları içerdim! Annemi ve babamı çok seviyor ve kavga etmelerini hiç istemiyordum… İçki bu, şişede durduğu gibi durmuyor, benim bütün mücadelem yetmedi. Mutluluğumuz, ailemiz, geleceğimiz, umutlarımız, tek tek yok oldu…

&&&

Oğlum TV de sarhoş bir adamın, kendi evinde terör estirdiğini görünce bana soruyor “baba sen hiç içki içtin mi?” Evet içtim, henüz bekârdım o zamanlar, birkaç kez de sarhoş oldum. Kendimce sebeplerim vardı. Ona sığındım, ondan medet umdum çaresizce…

Sonra evlendim. İçmiş sayılırsam bir veya iki bardağı geçmeyen birkaç kez daha içtim! Sonra ablan ve sen doğdunuz, ben o günden beri meyve suyu içiyorum… Çünkü sizleri risk edemeyecek kadar çok seviyorum…

“ Canım babam”

Canım oğlum…

Canım ailem...