Aslanın canı dövmek isteyince (derin devlet)

Kimse kıvırmasın kardeşim, yarım asrı geçen ömrümün çoğunda gördüğüm, duyduğum herkesin her iktidarın her dili yananın dile getirdiği bir gerçek var bu ülkede “derin devlet”

Sağcısıyla solcusuyla ülkenin etkin noktalarında görev alan söz geçen ya da dinlenen, güçlü varlıklı insanların kullanıldığı bir gerçek. Yakın tarihlerde olan Ergenekon Balyoz diye adlandırılan olayların içinde “derin devletin” olmadığı hatta daha ileriye gideyim “türban olaylarının” içinde dahi rol almadıklarını söylemek büyük hayalcilik olur. İnsanlık tarihine Osmanlı tarihine ve yakın geçmişimizdeki birçok bugün faili meçhul diye anılan olaylara bakın derin devletin izin görebileceksiniz ki garip olan adının ”faili meçhul” olmasıdır. Suç var suçlu var azmettirici var sonuç; Faili meçhul?

Kabul edelim “derin devlet” diye bir şey var. Her güçlü kuruluşun yaptığı gibi kendini korumak varlığını sürdürebilmek için kanlı kansız ya da doğru yanlış legal illegal olaylara başvurmak zorundadır.

“Derin devlet” isterse her şey olur her şeyin kılıfı bulunur, hayat istedikleri gibi de aynen devam eder.

İsterseniz ahkâm kesmeyi bir kenara bırakayım, çünkü uzun uzadıya yazarsam biliyorum ki kimse okumayacak. En iyisi ben sizlere bu günün iktidarın ve “derin devletin” varlığını kısacık bir fıkrayla anlatayım, cuk oturmamışsa ne derseniz deyin…

“Ormanlar kralı aslanın canı birini evire çevire dövmek istemiş. Ama bunu yapmak için bir sebep arayıp duruyormuş. Düşün düşün aklına bir şey gelmeyince daha önceleri kendisine “danışman” olarak atadığı “tilkiye” danışmak istemiş. Çağırmış tilkiyi, tilki gelir gelmez “aslanın” önüne reverans yapar selamlar “emredin efendim” der.

Aslan durumu aynen anlatır. “Birini-birilerini dövmek istiyorum ama bunun için makul bir sebep bulamadım…” deyin tilki her zaman ki gibi sırıtarak;

“Çok kolay kralım, siz rahat olun şimdi “maymunu” çağırtalım. Geldiğinde şapkayla geldiyse “bu nasıl şapka” şapkasız gelişe “niye şapkasız” geldin diye sorar ondan sonra da zevkle “döversiniz” efendim…

Bu aslanın çok hoşuna gitmiş. Maymunu çağırırlar “maymun” gelir. Kafasında şapka vardır. Aslan yerinde kalkar okkalı bir tokat atar “Bu nasıl şapka ulan” diye bağıra çağıra döver “maymunu…”

Maymun zavallı, sesini bile çıkarama yediği dayak yanında kar kalır gider.

Bir müddet sonra aslanın canı çeker, maymunu yine çağırırlar. Maymun gelir çaresiz ama bu sefer “şapkasız” gelir ama aslan daha kızgın bir vaziyette okkalı bir tokat patlatır, “nerede ulan senin şapkan” diyerek dövmeye başlar.

Aradan epey bir zaman geçer. Aslanın canı yine biri-birilerini dövmek ister. Her zamanki gibi uzakta da hatta okyanuslar ötesinde de olsa çağırtır ve “Tilkiye” danışır.

Tilki bu sefer şöyle bir öneriyle gelir;

“Maymuna elma siparişi verelim, eğer yeşil elma alır gelirse niye kırmızı elma almadın diyerek döversiniz hayır, kırmızı elma alır gelirse bu kez de neden yeşil elma almadın diye döversiniz…”

Plan yine akla yatar ve uygulamaya konur. Ancak bu sefer akıl edemedikleri bir durum yaşanır. Maymun istihbarat almış ve bu durumu öğrenmiştir(?)

Aslanın huzuruna giderken yanına bir kilo kırmızı elma bir kilo da yeşil elma alır gider. Aslan bir kırmızı elmalara bir yeşil elmalara bakar ne yapacağınım şaşırır. Çünkü dayak atma sebepleri ortadan kalkmıştır. Önceleri duraksar ama hemen aklına şapka hikâyesi gelir ve maymuna bir tokat çakar;

“Nerede ulan senin şapkan” diyerek pata küte dövmeye başlar…

…

İsterseniz bu fıkrayı Ergenekon balyoz Danıştay saldırısı, dünkü AKP ve Adalet Bakanlığına atılan bombaları “lav silahlı” saldırıları kafanızda canlandırarak okuyun, ne bileyim belki daha iyi görür ve bizlere biçilen donun bedenini daha iyi anlarsınız…

Efendim bu Perşembe sabahında daha birlikte olmaktan büyük onur duydum. En güzel günler en neşeli saatler ve mutluluk sevgiyle dolu dostluklar diliyorum esen kalınız…

Erdoğan ÖZGENÇ