Aslında beklediğiniz Godot...

Sevgili Buckett,

Biz burada,

hala beklerken Godot’u,

1984 çıktı geldi,

Oysa biz bekliyorduk ki,

Gelecekse, önce godot gelecek,

Sonra 84’e bakarız,

Ama önce 84 geldi,

Üstelik, en kirli entrikalarıyla beraber,

Ve üstelik, senin 84’den daha korkutucu,

İçimizi titreten roman,

Artık hayatımızın gerçeği oldu,

Keşke yazmasaydın godot’u,

Hadi yazdın da,

Keşke deseydin ki, yazdım ama,

Godot değil, önce 84 gelecek.

Sevgili Orwell,

Sen yazarken 1984’ü,

İşaret edip tehlikeyi,

Bakın, bunlar olacak dedin ama,

Affet, uyanamadık gerçeğe,

Ve gerçekten, bir gün o günün geleceğine,

Oysa sen daha onu yazdığında,

Takvimler daha 50’lerdeydi,

Daha ne senin, ne de 84’ün adını duymamış,

Ne de korkularımıza teslim olmuştuk bugünkü gibi,

O günlerde buralarda, baharlar bir başka, çiçekler bir başka açardı,

Memleketin delikanlıları gerçekten delikanlı, kızları da bir başka masumdu,

Çiçek çocuklarının şarkılarını ezberleyip,

Tempo tutuyorduk şarkılarına,

Oysa sen 50 sene evvel göndermiştin işaret fişeğini,

Affet, uyanamadık gerçeğe,

Ve gerçekten, bir gün o günün geleceğine,

Ve ne yazık ki,

Maalesef, yenildik gerçeğe.

Sevgili, Buckett,

Ve sen demiştin ki,

Benim romanımda söylemediğim şeyleri söyletenlerin, boynu altında kalsın,

Ama şimdi bize,

söylemediğimiz şeyleri söyletip,

İstemediğimiz şeyleri yaptırıyorlar,

Ve üstelik, siz aslında bunu söyleyip,

Bunu yapmak istiyorsunuz diyorlar,

Yani nerden baksan vahim, nerden baksan müşküldeyiz,

Sen şükret haline,

Yazıp romanını,

Ve çekilip bir kenara,

Okuyan okur, okumayan okumaz demişsin,

Oysa biz,

Okuduk ve inanmıştık,

Birgün Godot gelecek,

Ve, erecektik gerçeğe,

Oysa biz beklerden Godot’u,

84 çıkageldi,

Keşke yazmasaydın godot’u,

Hadi yazdın da,

Keşke deseydin ki, yazdım ama,

önce 84 gelecek.

Veya keşke deseydin ki,

Beklediğiniz Godot,

Aslında, 1984’dür.