- Kategori
- Gündelik Yaşam
Aslında Öylesine Bir gündü....
Bir kaç ufak fark dışında;
Deniz koyu maviydi o gün,
Güneş ise daha bir ışıltılıydı,
Sanki yol yol altın tozu serpmişti birileri denizin yüzeyine,
Yani öyle koyu mavi üzerinde, öyle güzel ışıldıyordu güneş.
Kızıl tüylü sokak köpeğiyle arkadaş olan sarışın sıska erkek çocuk için ise;
Muhteşem bir gündü...
Muhteşem bir andı;
o kızıl sık tüyleri okşamak,
onunla oynamak,
Oynamak...
En son dayanamadı
ve sarılıverdi pervasızca kızıl sokak köpeğinin boynuna sarışın çocuk.
Dudaklarını köpeğin kirli ama kadife kulağına yasladı, tıpkı bir sır verir gibi,
fısıldadı ;
"Biliyor musun seni çok seviyorum "
Gün bu cümleyle değişti...
Güneş altın bir yol oldu,
koyu mavi hatta lacivert denizin yüzeyinden,
çocuğa ulaştı,
Sonra köpeğe...
Altın zerrecikler sihirli bir bulut gibi sardı çevrelerini.
Kimse fark etmedi;
Ne sarışın biricik çocuğun ailesi,
Ne sağda solda oturanlar.
Tam o anda sevgiyle kutsandı yeryüzü...
Muhteşem bir koku sardı havayı;
İnsanlar içlerine çektikçe,
yüzleri gülümsedi…
İşte,
Öylesine bir gündü aslında...
Sadece deniz koyu maviydi o gün, hatta lacivert...
Çocuk ve bir köpek vardı bir de
kimsenin fark etmediği…