Aslında

Korkmuyorum!
Yazıyorum...

Düşlüyorum, hayallerde yüzüyorum
Denizlerini kurutuyorum
Kayıkların su mu alıyor?
Üzülür gibi yapıp
Kişiliğimi karalıyorum...

Öğütlerimi kusar gibi döküyorum önüne
Yığıldıkça kokuları rahatsız ediyor seni
Üzerine gelmek istemez gibi yapıyorum,
Sadece "seni" kandırıyorum...

Korkuyorum!
Yazıyorum ve korkuyorum...
Arkamda sesli adımlar ve sessiz nefesler var
Ölmekten kaçar gibi koşuyorum
Bir yere yetişmeye çalışırmış gibi yapıp
Aslında sadece "kendimi" kandırıyorum

Düşüyorum...
Öğütlerim kadar pis kokan bir yalan delikte can çekişiyorum...
Bu çukurun üzerinde yalnız seni görüyorum
Yardım istedikçe gülümsüyorsun yüzündeki o ifadeyle
Beni duymazdan gelip arkanı dönüp gidiyorsun
Aslında ikimizi de kandırmıyorsun...