Aslında...

Rüzgarlı bir yaz sabahına uyandım ve ilk defa terlemeden ve bu sabah gelecek sonbaharın habercisi sanki!

Yepyeni bir hükümet oluşturuldu ve sadece üç isim dışarıda kaldı. Davutoğlu Ahmet bey yeni hükümetin başkanı ve Recep Tayip Erdoğan tüm Türk milletinin lideri ve iradesi oldu. Atatürk’ün kariyerini örnek alan biri için artık bu son aşama. Yapmak istediklerini yapabilmesi için 2019 yılına kadar bilet almış olduğunu düşünüyorum böylelikle:  anayasa değişikliği-başkanlık seçimi ve üçüncü meşrutiyetin ilanı nihai hedefleri. Ve bunu gerçekleştirmesi için gerekli olan her türlü güce sahip.

Diğer taraftan yaklaşık bir aydır kanun kaçağının tekinden ölüm tehditleri alıyoruz. Kişinin kendisi C46 anti-sosyal  kişilik ve gerçek anlamda kişinin niyetinin para mı yoksa öldürme mi olduğu belli değil. İşin içine savcılık, polis, avukat, yakın koruma, paralı koruma dahil herkes girdi, ben ise bildiğim psikolojik hamlelerle mafyayla adı anılan söz konusu kişiyi kontrol altında tutmak için hamle üzerine hamleler yapıyorum. Bu arada benim de sinirlerimi bozmayı başardı. Ailemizin ve özellikle çocuklarımızın huzuru gerçekten kaçtı. Bu tecrübeyle öğrendim ki Türkiye’de ölümle tehdit, özellikle fiiliyata dönüşmeden, reel anlamda suç unsuru teşkil etmiyor. Elinizdeki yazılı delillere rağmen telefon takibi sağlamak hiç de kolay değil. Bu anlamda bir evvelki bloğum böyle bir umutsuzluk anında yazıldı(masallar bitti!).

Evet, son derece sıradan olması gereken hayatım, filmler eşliğinde devam ediyor. Hiçbir şey yazmayıp hayatımı yazmış olsaydım, rahatlıkla 1000 sayfalık bir roman yazardım.

Öğretim görevlisi olmama ise günler kaldı. Ve nihayet Bahçeşehir Üniversitesi Bursa Şubesinde Yüksek Lisans MBA Pazarlama Bölümü hocası olarak işe başlıyorum. Bu benim yıllardır yapmak istediğim ve nihayet yapacağım bir iş. Çok da bahsetmemiş olsam da, bugüne kadar 37 profesyonel yetiştirmiş bir kişi olarak, bunun geometrik dağılımıyla ülkeme yetiştireceğim insanların heyecanı beni şimdiden sarmış durumda!

Tam 22 yıl evvel THY ile sözleşmem gereği devam edemediğim akademik kariyerime, beklendiği gibi, Profesör olarak değil de, gönüllerin profesörü olarak devam etmeyi uygun gördüm. Ben bir master terk kişi olarak, tecrübeme ve bilgime istinaden böyle onurlu bir görevi ifa edeceğim. Bunun dışında para kazanmam için ne gerekliyle, utanmadan endüstride danışman-eğitimci olarak ne iş bulursam yapacağım. Fakat bundan sonra mesleğim öğretmenlik oluyor.

Ve isterseniz, Pazarlama konusunda sizlere bloklar üretebilirim. Prof. Dr. Selime Sezgin’in daha ben 18 yaşındayken gönlüme soktuğu ve hayatımın 11 yılında benim karnımı doyuran bu konuda, onun en gözde öğrencilerinden biri olarak, ondan öğrendiklerimi, kendi tecrübe ettiklerimle birleştirerek, yepyeni ve masaldan çok uzak şekliyle son derece canlı-gerçek bir anlatımım olacak. Ve Allah güç verirse, uluslarası makaleler yazıp yayımlayacağım.

Bir gün babam, ben, babaannem ve dedem, dedemin(Ahmet Şakir) yaptığı işleri sıralarken 21 rakamına ulaşmıştık. Ben de Anıl Şakir olarak onun çok da fazla altında kalmayarak, gerçekten, değişik bir kariyer yapma imkanı bulmuş oluyorum.

Evet, yıllarca yoğun duygular yaşayıp bunları aktarmış biri olarak, masallar bittiğine göre, daha rasyonel, daha komik, daha gerçek hikayeler yazma kararı aldım. Biliyorum, beni ben yapan öğelerde, her türlü Arabesk veya Heavy Metal dürtüler ön planda olmasına karşın, hayatın basitliği böyle karmaşık duygularla açıklanamıyor ne yazık ki Oysa bildiğiniz sokak hayatı işte, daha ne kadar özel yaşanabilir ki?

Hayatta aşkı ararken –yanlışlıkla-sevgiyi bulmuş biri olarak, hepinizi, tüm insanlığı, bütün doğayı, yaratan Allah’ı sevdiğimi belirtmek istiyorum. Ve artık yaşadıklarımızı abartmadan ve umarım bize verilecek fırsatlar mertebesince, bu hayatı deneyimlemeye devam edeceğiz.

Görüşmek üzere,

Sevgiler, Saygılar,