Asrımın yol haritası

Ahtapotlar çekiştirir durur şahlanmış gemimizi
Vahşi çığlıklar atılır sahillerde
Karanlık kıyılarda Atam buluyoruz kendimizi
Limanlar duman, siyah bulut kokan.
Buraya kadardı Atam düşmanın kini,
Buraya kadardı telâşı ecdadın.
Cebimdeki defterim asrımın yol haritası
Senden emanet aldığım.
Bir tezlik seziyorum gidişinde
Rüzgârın yaladığında tenimi
Güneşi bile gölgeleyen bakışlarında,
Yanında buluyorum kendimi.
Yüreğim Atam,
Sana kendi ellerimle emanet
Bedenim ölüp giden mücahit.
Yıkılmam, yeniden doğarım
Zaten bu yürek sana ait !