Atatürk korkusu...

Atatürk korkusu…

Orta boylu, sarışın, mavi gözlü bir adam. Dünyada onun gibi milyonlarca vardır. Kimsenin de umurunda değildir. Ama söz konusu Atatürk’se kökeni Türk olan birkaç devlet dışında hiçbir ülke yöneticisi onu sevmez. Önyargısız düşündüklerinde hakkını teslim ederler. Hatta Türklerin sırtını sıvazlamaları gerektiğinde onun bir dahi olduğunu bile söylerler; hepsi o kadar. Tabii dir ki, asıl korktukları Atatürk’ün kendisi değil, fikirleri ve yaptıklarıdır. O yirminci yüzyılın ilk çeyreğinde emperyalizme öyle bir tokat atmıştır ki, acısı hala suratlarındadır. Bu gün bağımsız yaşayan birçok millet onun fikirlerinden istifade etmiş, yaptıklarını örnek almıştır.

Emperyalizm, geçtiğimiz yüzyılın ikinci yarısından itibaren onu Türk insanının gönlünden ve beyninden söküp atamayacağını anlamış, bu millet onun fikirleri ile ilerleyip başlarına yeni belalar açmasın diye, değişik başka taktikler, başka planlar ortaya koymuş ve uygulamıştır. Tek amaç Türkler rahat hareket şansı bulamasındır. Planın detaylarından birkaç başlık:

a) Ekonomik abluka ile zayıflatmak,

b) İçerde terör yaratıp sürekli canlı tutmak,

c) Dinini istismar edip maneviyatı zayıf tutmak,

d) Bu planı uygulamak için içeride işbirlikçi yönetim oluşturmak.

Görüldüğü gibi plan kusursuzdur. Benzeri Osmanlı’nın son döneminde de uygulandığı için yenisi daha dikkatli yapılmış, uygulama zamanlaması çok iyi seçilmiştir.

1950'lerden itibaren, çok partili rejim, hızlı kalkınma, demokrasi, insan hakları gibi elbiseler giyen emperyalizm, ekonomik detayı başarı ile gerçekleştirmiştir. 1950 yılına kadar savaşa, fakirliğe rağmen bu devlet hızlı kalkınmış, üstelik Osmanlıdan kalan borcu ödemiş, saygın, sözü dinlenir bir ülke olmuştu.

1975'den sonra önce asala, sonra pkk terörü oluşturuldu ve hala canlı tutulmaktadır.

1980 de görüldü ki, üçüncü madde kolayla hayata geçirilmiyor. Bu yüzden, çıkarılan karışıklığın ardından yaratılan askeri darbe kullanıldı. Din siyasete bulaştırıldı. Bu emperyalizmin en büyük başarısı idi.

Tabii ki, planın uygulanması için işbirlikçi bir yönetim gerekliydi. Bu yönetimi çok kolay oluşturdular. Zira yabancı aşığı, mandacı zihniyet, saklandığı karanlıklarda, kendini dışarı çıkaracak emperyalizmi bekliyordu. Fazlada beklemesine gerek kalmadı. 1950 lerden itibaren ortaya çıkarıldılar.

Bu günkü toplumsal, ekonomik, siyasal ve ahlaki zayıflığın mimarı her fırsatta elini eteğini öptüğümüz emperyalizm ve onun uygulayıcılarıdır. Keyifleri yerindedir ve bize her istediklerini yaptırabileceklerini sanmaktadırlar.

Yanıldıkları nokta ise bütün Türk halkını, kendi işbirlikçi kuklaları ile ilelebet yönetebileceklerini sanmalarıdır.

70000000 luk Türk halkı, her an içinden yeni Atatürk’ler çıkarabilir, çıkaracaktır