Atatürk'ün ''yurtta sulh, cihanda sulh '' ilkesi

Atatürk’ün en önemli yönlerinden biri, her sorunun çözümünde mantık kurallarına göre hareket etmesi ve gerçekçi olmasıdır.

Barışsever bir önder olan Atatürk, yurtta barış, dünyada barış ilkesini benimser, ancak barış isterken de gerçekçidir. Onun barış ilkesi, her ne olursa barış içinde yaşamak isteği değildir.

Atatürk, ‘Türkiye’nin emniyetini amaçlayan, hiçbir milletin aleyhinde olmayan bir barış istikameti, bizim daima prensibimiz olacaktır.’’ diyerek istenilen barışın her şeyden önce güvenlik amacını takip eden bir barış olduğunu, diğer bir deyişle, Türkiye’nin güvenliğini sağlamaya yönelik olacağını, barış içinde belirttiği temel hüküm anlamının bu olduğunu açıkça belirtmiştir.

Dış politikada temel ilke olarak kabul edilen ‘’yurtta barış, dünyada barış ‘’ ilkesine, Türkiye Devleti’nin kurulmasını takiben bağlılık göstermiştir.

Nitekim Atatürk, ‘’Dünyanın filan yerinde bir rahatsızlık varsa bana ne, dememeliyiz. Böyle bir rahatsızlık varsa, tıpkı kendi aramızda olmuş gibi onunla ilgilenmeliyiz. Olay ne kadar uzak olursa olsun, bu esastan şaşmamak lazımdır. İşte bu düşünüş, insanları, milletleri ve hükümetleri bencillikten kurtarır. ‘’ diyerek milletler arası eşitlik ve karşılıklı dostluk ilişkilerine kök teşkil edecek görüşlerini de açıklamıştır.

O aynı zamanda ‘’En uzakta zannettiğimiz bir olayın bize bir gün etki etmeyeceğini bilemeyiz. Bunun için insanlığın hepsini bir vücut ve bir milli bunun bir organı saymak gerekir. Bu vücudun parmağının ucundaki acıdan diğer bütün organları etkilenir. ‘’ diyerek milletler arası bağlantılar üzerindeki görüşünü daha geniş bir açıdan tekrar etmiştir.

Atatürk'ün yurtta sulh, cihanda sulh ilkesi tüm dünya barışına kakıda bulunmuştur.

-

Atatürkçülük ( 3.kitap)

K Kara (MEB. Yayınları)

Sevgi ve ışıkla.