Ateizm de, bir inançtır.

Ateizmi inançsızlık, tanrı tanımazlık olarak yorumlayanlar, düşünenler, gerçek anlamda bir yanılgının içindedirler.

Tanrıya, tanrı kavramına inanmamak da bir inançtır . Bu inancın adı da, adı konulmamış bir başka tanrıdır. İnanmadığınıza inanmak da diyebiliriz.

Yeryüzünde yüzlerce din var. Her din kendi içinde bir değerdir. Her din, kendini koruma geliştirme, yayma amacını taşır. Bunu yaparken de can yakar, cana kıyar, savaşlar yapar, bunu tanrı adına yaptığını sanır. Ateizm, dinin bu görev ve amaçlarına karşıdır, düşünsel alanda bir duruş sergiler. Ateizmin, kendisi yaymak, geliştirmek gibi bir amacı yoktur.

Gerçek anlamda tüm dinlerin yaratıcısı insanoğludur. Tarihi süreç bunun böyle olduğunu zaten gösteriyor. İnsan beyninin ve düşüncesinin evrimine göre, dinler de kendi içinde evrimleşiyor. Evrimleşmeye de devam edecek.

İnsan, öncelikle doğduğu, eğitildiği, kültürüyle beslendiği, çevresinin ürünüdür. Bü ürüne, insanın kendi beyni, aklı, kalite katabilir. Toplumların içinden tabuları yıkan, gerçeklerin farkına varanlar, tüm bunları, tüm baskılara rağmen dile getirenler, zaman içinde yaşadığı topluma yön ve şekil verebilirler.

Ateizm, hiç bir dinin yanında değildir. Dinlerin süreç içinde değişeceğine, değişime uğrayacağına inanır. Dinlerin, insanları baskı altında tutmasına, ezmesine, bağımlı yapmasına karşıdır.

Ateizm, bir kuralsızlık değildir. İnsan beynine olan güveni sonsuzdur. İnsan beyni ve düşüncesinin gelişmesiyle, dinlerin alanlarının daraldığını bilir. Beşbin yıl öncesinin dinlerinden ayakta kalan bir din var mıdır ?

Mevcut dinler de zaman içinde evriliyorlar. Beşyüz yıl öncesinin Hıristiyanlık anlayışı ve diniyle, günümüzün dini ve anlayışı arasında dağlar kadar fark vardır.

Ateizm de kendi içinde düşünsel anlamda evrimleşiyor. Dinlere tam olarak tepki vermiyor, savaşmıyor,sadece seyrediyor. Gruplaşmıyor, tarikatlaşmıyor, bireysel olarak kalmayı özgürlük adına daha çok seviyor. Ateizm kendi içinde bir dayanışmaya, birliğe örgütlenmeye de gitmiyor, böyle yapacağı zaman ateizmin büyüsünün bozulacağına inanıyor.

Ateizmi, insan beyninin, düşünsel, dinsel alanda evrildiği son nokta olarak görebilir miyiz!. Bu cümle çok tartışılabilir, yorumlara açık olabilir. Çünkü özgür düşünce bir sınır, sınırlama tanımaz. Tanımlara girmez. Kendi felsefesine de karşı çıkmış olur.

Toplumumuzda, toplumlarda yadırganan ateist düşünce, kendi seyrinde, kimseye dokunmadan hızla yaygınlaşıyor.

Ateizmi eleştirenler, ateizmin bir inançsızlık, tanrısızlık olduğu düşüncesiyle karşı çıkıyorlar, bunun insanı mutsuz edeceğini söylüyorlar. Bu karşı çıkış doğru mudur ? Ateist düşünce, bireyde zaten sağlam bir alt yapı düşüncesi oluşturmuştur.Ateist düşüncede olan insanların mutsuzluğu üzerine bir araştırma var mıdır? Kişiyi mutsuz edecek bir durum yoktur, onun inancı kendi aklıdır, aldığı çağdaş eğitimdir, istediği gibi kullanabilir. Aklın sınırlarını aşan durumlara yine kendi sağlam duruşuyla yanıt verebilir.

Ateizm'de bir inançtır diye düşünüyorum. İnançsızlık diye birşey yoktur. En azından mevcut dinlere inanmamaya inanmaktır da diyebiliriz.

Hafta sonunun beyin jimnastiğiydi. Felsefenin içine girdik ve bir türlü çıkamadık. Bu konuda yorumlarınızla görüşlerinizi bekliyorum.