Ateş sadece düştüğü yeri yakmasın!

Yine acı haber, yine ağız ucuyla yapılan lanetleme açıklamaları ve bu sabah bir şehit haberi daha. En kısa zamanda acil önlemler alınmazsa bitecek gibi gözükmüyor . Şırnak'ta 13 şehit haberini akşam izledim. İçim yandı, tam bayram önü kaç ailenin ocağı söndü, yürekleri yandı. Hep terör bizden uzak olsun, diyoruz,olmuyor işte, durmak bilmiyor. Ertesi gün, birkaç gün sonra daha beter bir haber alıyoruz, o haber de gazete köşelerini dolduran herhangi bir haber olarak kalıyor. Canımız yanmadıkça unutup gidiyoruz. Yine eski tas eski hamam devam ediyor hayat.

Çözüm ne derseniz? Bilemem, çünkü yılların getirdiği bir birikim, yanlış politikalar, azar azar verilip azdıran tavizler, başa çıkılamayacak duruma getirdi, sıradan bir problemi. Sanmıyorum ki, orada yaşayan kürtler yeni bir devlet kurduklarında bugünlerinden daha refah içinde yaşayacaklar! Bu sadece bir hayal olarak kalacak ilelebet. Bu kadar mı çok yatırım yapılacak, gelir kaynakları tahsis edilecek? Zor çok zor...Aklınızı başınıza toplayın! Sizin ölen gencecik gençlerinize de yazık, onlar da can taşıyor. Mayınlara basıp ölen ve yaralanan birçok kendi insanınızı da unutmayın! Kalem tutacak eller niye o silahları veriyorsunuz? Okusun o gençleriniz, hem size hizmet etsin hem ülkesine. Yazık değil mi?


Biraz sesimizi yükselttiğimizde hemen tepkiler hazır: "Siz oradaki koşulları gördünüz mü? Hiç orada yaşadınız mı? İnsanlar aç, insanlar işsiz." Açlık, işsizlik doğuya has bir sorun değil ki...her yerde var. Memleket sorunu ve üstelik burada yaşayan göçüp gelen insanları görüyorum hepsi yeşil kartlı, gözleri açık tüm imkanları sonuna kadar kullanıyorlar.

Benim bir arkadaşımın oğlu vardı, Kars'ta bir köyde. Babası felçli olduğu ve tek çocuk olduğu için buraya tayin istedi ve Çameli'nin bir dağ köyüne geldi. İnanın geldiğine bin pişman oldu, okul kaynakları, altyapısı-üst yapısı, doğudaki okulla karşılaştırıldığında daha kötü şartlarda. Biz hep batının refah içinde yaşadığını sanıp kendimizi aldatıyoruz. Denizli'nin bile ne dağ köyleri var, yokluk içinde yaşayan, okulu, suyu, yolu olmayan. Ama hiçbiri ellerine silah alıp dağlara çıkmıyorlar .

Diyorum ki, ellerine silah alıp dağlara çıkanlar ve onları mecliste savunanlar, aynı savunmaları toprak ağalarına karşı, töre ve namus cinayetlerine karşı hiç yaptınız mı? İnsanları eğitmek amacıyla kullandınız mı olanaklarınızı, kaçınızın adına yapılmış okul, sağlık ocağı ya da çeşme var. Vergilerinizi, elektrik, su borçlarınızı bizim kadar ödediniz mi hiç? Ağaç diktiniz mi ? Köprü yaptırdınız mı adınıza? Kaç çocuk okuttunuz mecralardan alıp?

Bizler duyarlı davranıp kızları okutalım, okul yaptıralım, kadınları eğitelim, diye kampanyalar düzenliyoruz. Çocuklarımızı büyütüp onlara hizmet vermesi için oralara yolluyoruz. Onlar orada kaldığı sürece aileler burada tedirgin ve korku içinde yaşıyor. Çocuğum sağ-salim dönecek mi, diye düşünürken birçok anne-baba hastalık buluyor, ruhsal çöküntüye giriyor. Benim küçüğüm olan kardeşim de 90'lı yıllarda asker olarak görev yaptı,her haberi can kulağıyla dinlerdim. Neyse emekli oldu da kurtulduk.

Askerler kadar eğitim şehitleri de verdi bu şehir. Karı-koca öldürülen öğretmenler...Demokrasi Meydanımız var, parti mitinglerinin düzenlendiği, siyasilerin geldiği. Alanın çevresinde her şehit adına dikilen çınar ağaçları var,sayısı epeyce çok ve siyasileri dinlerken o ağaçlar insanları gölgeleri ile güneşten koruyor, aynen dağlarda ellerinde tüfek vatanını korudukları gibi. Ve siyasiler onların huzurlarında terörü lanetliyorlar, ne garip bir durum değil mi? Ben orada bulunduğum zaman hep bu duyguları taşırım...

Ve bugün mübarek gecede, Kadir Gecesinde tüm dualarımız vatanı için ölenlere şükran duası olsun ve bu son olsun!


Not:Celal Çelik arkadaşımızın protestosunu desteklemek amacıyla şablonumu değiştirdim. Artık bizlerin birşeyler yapma zamanı geldi...


Resim alıntıdır:

http://www.sehitlerolmez.com/

http://www.meb.gov.tr/belirligunler/24kasim/sehitogretmen/index.html