Ateşli Silahlanmanın önlenmesi

Ülkemizde son zamanlarda yaşanan olaylar sonucunda artan toplumsal, siyasal ve etnik kutuplaşmanın endişe verici düzeylere ulaştığını, yapılmakta olan saldırıların toplumsal barışı tehdit etmekte olduğu gözlemlenmektedir. Bu olayların yaşandığı ve kutuplaşmanın boyutlarının büyüme eğilimi gösterdiği bu noktada silahlanmayı kolaylaştıran ve teşvik eden düzenlemelerin ciddi bir tehlike olarak suç artışlarına katkı sağladığı yadsınamaz bir gerçektir.

Uygun olanı, TSK’nin ülke savunmasına yönelik görevleri dışında yurt içinde ateşli silahların kullanımının tamamıyla yasaklanmasıdır. İnsan hakları söylemlerinin sürekli gündem edilmesine karşın dikkat çekici bir çelişkiden bahsetmeden geçemeyeceğim. Neden ısrarla ateşli silah kullanımına ilişkin düzenlemeler ve çalışmalar yapılmaktadır? Kamu görevlileri başta olmak üzere ülke genelinde ruhsatsız ve ruhsatlı tüm ateşli silahların toplatılıp kullanımı yasaklanamaz mı? İlgili kamu personeli pek âlâ uyuşturucu niteliği taşıyan silahlar kullanabilirler. Böyle bir düzenleme ile başta insan hakları ve toplum barışına katkı sağlanacağı gibi aynı zamanda silah ve mermi ithalatı ile yitirilen milyarlarca dolar ülke bütçesine kalmış olmaz mı?

&&&&

Konuya ilişkin olarak Türkiye Psikiyatri Derneği’nin son derece isabetli saptama ve önerilerini paylaşmak istiyorum;

Öncelikle temel amaç ve strateji bireysel (sivil)  silahlanmanın kontrol altına alınması değil bireysel silahlanmanın önlenmesi, eş deyişle bireysel silahsızlanma olmalıdır.

1. Bireysel silahlanmayı önlemek amacıyla uzun verimli ve etkili bir eğitim programının geliştirilmesi ve gecikmeden yaşama geçirilmesi gerekmektedir.  Bu geniş kapsamlı eğitim programında okuldan aileye, medyadan politikacılara, sivil toplum kuruluşlarından silahlı kuvvetlere kadar her kurum ve ortamda silahlanmanın riskleri, barış toplumu olmada silahsızlanmanın rolü işlenmelidir.

2. Ruhsatlandırmada pratik ve teorik eğitimi kapsayan sertifika programı tartışmaya açılıp geliştirilmeli ve zorunlu hale getirilmelidir, 

3. Ruhsatsız silahların kayıt altına alınabilmesi için acil önlemler alınmalı belirli bir süre içerisinde ruhsatsız silahlar kayda alındıktan sonra, ruhsatsız silahlarla ilgili mevzuat ağırlaştırılmalıdır. 

4. Toplumun bu amaca hazır hale gelmesini sağlarken ilk adım olarak; hazırlanmakta olan yasal düzenlemede öngörülen silahlanmayı kolaylaştıran tüm değişiklik ve düzenlemelerden hızla vazgeçilmelidir.

5. Bu yasada silah bulundurma yaşı, silah edinecek meslek grupları, silah edinmenin gerekçeleri olabildiğince daraltılmalıdır.

6. Taşıma ruhsatları kısıtlanmalı, kapsamı daraltılmalı, bulundurmaya çevrilmeli, ancak yasal olarak izin verilen yerlerde bulundurulması sağlanmalıdır.

7.  Var olan ateşli silahların toplanmasına yönelik yasal düzenlemeler beklenmeden yapılmalı, yapılacak yasal düzenlemelerle silah edinmek ve bulundurmak zorlaştırılmalı, silahların iade edilmesiyle ilgili özendirici önlemler alınmalıdır.

8. Silah kaçakçılığı ve ruhsatsız silah edinmenin ceza karşılıkları arttırılmalı, emniyet birimlerinin etkin mücadelesi sağlanmalıdır.

9. İlgili meslek örgütlerinin ve demokratik kitle örgütlerinin konu hakkındaki görüşleri ve hazırladıkları raporlar değerlendirmeye alınmalıdır

10. Silah edinmek isteyenlerin önceki ve olası suç eğilimleri emniyet birimlerince dikkatli bir şekilde sorgulanmalıdır.

11.Dünyanın gelişmiş hiçbir ülkesinde olmayan “silah ruhsatlandırmasında hekimlerin sorumluluk alması” uygulaması kaldırılmalı, silah ruhsatı almak isteyen kişilerin muayeneleri ve silah edinme kararları tek hekim sorumluluğuna bırakılmamalı, temel sorumluluğun emniyet birimlerinde olduğu, hekimlerin sadece tıbbi muayene ve bilirkişilik uygulamalarını yürüttüğü ayrı bir kurumsallaşma yapısı tesis edilmelidir.

12. Alt yaş sınırı yukarı çekilmeli, üst yaş sınırı getirilmeli, kişiye kayıtlı silah sayısı sınırlandırılmalıdır, 

13. Silah ve mermilerinin muhafazası ve denetimlerine ilişkin kontrol mekanizmaları oluşturulmalıdır.

14. Silah bulundurmanın yasak olduğu yerlerin kapsamı genişletilmeli, kapsama kamuya açık tüm  alanlar dâhil edilmelidir.

15. Medya, şiddeti özendiren ve teşvik eden yayınlara izin vermemeli, bu konuda duyarlı ve sorumlu davranmalı, bireysel silahsızlanmayı öne çıkaran etkinliklerde bulunmalıdır.

16. Konuyla ilgili doğrudan ve dolaylı her türlü reklam ve benzeri programlar yasaklanmalı, televizyon programlarında silahların özellikle bir sorun çözme aracı olarak gösterilmesinin önüne geçilmelidir. (http://www.aktuelpsikoloji.com/turkiye-psikiyatri-derneginden-silah-yasasina-tepki-8005h.htm)