Atmaca

1950 li yıllardayız. Çok partili demokrasimizin taze coşkusu var. Kore savaşında can ciğer kuzu sarması olduğumuz Amerikan kredileri çarşı pazara girmiş. Daha düne kadar para yüzü görmeyen garibanın cebinde gıcır gıcır 10 liralar var. Yakında yapılacak genel seçimlerin nimetleri bunlar. DP' ye oy verecek her seçmene muhtarlar 10 lira dağıtıyor.

Evlerde bayram havası esiyor. Muhalefet , yani CHP liler, Amerikanın, Marshall yardımı adı altındaki verdiği kredilerin, sanayi yatırımı yerine seçim yatırımı yapıldığını iddia ediyorlar. Seçimlerde DP nin Güney doğudan gösterdiği adayların okur yazar olmadığı, hatta Türkçe bile bilmedikleri iddia ediliyor. Başbakan Adnan Menderes diyor ki: "Ben odunu aday göstersem kazanır." Bu söz, oduna oy verecek insanlar tarafından alkışlanıyor.

Bu günler, sanki o günlerin kopyası gibi. Para, yoksullara iş ve aş kapısı açacak yatırıma gitmiyor. Sadaka olarak dağıtılıyor. Atmacayı bilirsiniz. Yırtıcı kuşlardan. Atmaca yukarıdan süzülür. Kendinden beş altı misli büyük tavuğu kaptığı gibi alır götürür. Güçlü bir kuşmudur Atmaca? Hayır. Kurtulmak için kanat çırpan tavuk ona yardım eder. Bu sayede atmaca onu rahatlıkla götürür. Bizde kanat çırpmayı bıraksak. Yem olmaktan kurtuluruz. Bilmem anlatabildimmi?

Not:

1950 li yılların hikayesini rahmetli annemden dinlerdim. O ismet İnönü hayranıydı.