Attilâ İlhan'ın telefonları

Küçük İskender, “Eflatun Sufleler” adlı kitabında bazı şairlere kendine göre bir açımlama getirir. Attilâ İlhan için şöyle der:

– Edip git başımdan sen bana göre değilsin!

Aynı kitabın bir yerinde “Ben ve benim yaşımda olanlar için bazı isimler hep usta oldu” diyerek Attilâ İlhan’ın da ismini verir.

O zamanlar parkalarının, paltolarının altında mutlaka bir Attilâ İlhan kitabı, defterlerin kenarında mutlaka bir Attilâ İlhan mısrası olduğunu söyler: “Hatta kimilerimiz şiire onu taklit ederek başladı. Taklitten kastım, karşı konulamaz bir çekim gücü ve etki elbette. Ondan ve onun duyarlılığından sıyrılıp kimliklerimizi bulabilmek çok zor oldu. Saygı duyduğumuz, bizi ürperten bir şair Attilâ İlhan. Ama o, Berk kadar alçak gönüllü değildi adeta. İnatla genç kalmaya çalışıyordu Cemal Süreya’nın uyarıcı anekdotlarına rağmen.”

Duvarlarla çevrili Sisler Bulvarı’na sığınan Yağmur Kaçağı’nın, Ben Sana Mecburum diyerek beklediği sevgilisine getirdiği Bela Çiçeği, Yasak Sevişmeler’in geçirildiği Tutuklunun Günlüğü’nün sayfalarında kurutulurken, Böyle Bir Sevmek’in getirdiği Elde Var Hüzün’le Korkunun Krallığı’nı kuran Attilâ İlhan’ın son şiir kitabı olan “Ayrılık Sevdâya Dahil”i beğenmemiştir küçük İskender.

“Şairi Attilâ İlhan gibi mükemmel bir dünya olduğundan dolayı kötü bir uydu Ayrılık Sevdâya Dahil! Yetiştirdiği terecilere tere satıyor Aİ. Ayın altında aynı komplolar, aynı tereddütlü hicranlar, aynı Osmanlı busesi, aynı şablon kantolar!”

Biz kitapla aynı adı taşıyan şiire bakalım şimdi:

açılmış sarmaşık gülleri

kokularıyla baygın

en görkemli saatinde yıldız alacasının

gizli bir yılan gibi yuvalanmış

içimde keder

uzak bir telefonda ağlayan

yağmurlu genç kadın

Şiirimizde telefonu en çok kullanan şair Attilâ İlhan’dır. İşte bazı telefon numaraları: 15945... 58416... Cemal Süreya, Behçet Necatigil’in şiirlerini nereye yazdığını düşünerek bir şiir oluşturmuştur. Biz de, böylesi bir yaklaşımla Attilâ İlhan’ın şiirlerini telefon defterine ya da telefon rehberlerindeki boşluklara yazdığını söyleyebiliriz!

Sanırım Âttila İlhan’la ilgili en komik telefon konuşması, “ekşisözlük”e yazan bir arkadaşınkidir. “Yüzümü kızartan şiir” başlığını verdiği bu itirafa gülmemek elde değil!

Yıllar evvel, tek kanallı TRT zamanında “şiir klipleri” diye bir program yayımlanmaya başlanmıştır: Okurumuzun yaşı henüz 17 civarıdır, “su gibi” Âttila İlhan ezberlemektedir o vakitler; tıpkı diğer birçok genç gibi... Her şiirinin bir hikayesi, klibi, filmi vardır kafasında. “İmgeler hayalhânemde dolaşıyor okurken” derken klipler yayınlanmaya başlar… Ancak o da ne, okurumuzun zihnindekiyle en ufak bir akrabalığı yoktur yayınlanan kliplerin. Büyük bir hayal kırıklığına uğrar, “Çok kötü olmuş” der…

Günlerden bir gün “Aysel Git Başımdan” adlı şiirin klibi gösterildiğinde okurumuz “Bu kadar da olmaz!” diyerek, iyice sinirlenir. Onun zihnindeki klipte Aysel’le adam yaprakdökümü dekorlu bir parkta oturmaktadırlar ve adamın muhakkak pardösüsü olmalıdır! Lakin klipte kadın saten iç çamaşırıyla yataktadır, adam da camdan bakmaktadır, bir yatağa oturup bir kalkmaktadır…

Okurumuz, “bir şekilde elime geçirdiğim telefon numarasını kullanmanın vakti gelmişti işte. Attilâ İlhan’ın şiirlerini katlediyorlardı ve biri ona bunu söylemeliydi” diyerek hemen şairi arar.

Şöyle bir konuşma geçer aralarında:

A.İ. : – Efendim

Okur: – Attilâ İlhan’la görüşebilir miyim? (Bak bak!)

A.İ. : – Buyurun benim.

Okur: – Efendim ben sizin bir okurunuzum, TRT’deki şiir klipleriyle ilgili konuşacaktım. Demin “Aysel Git Başımdan” adlı şiirinizin klibini izledim. Çok kötü yapmışlar. Şiirin bütün havası kaybolmuş. Kim yazıyor bu kötü senaryoları bu kliplere. Neden müdahale etmiyorsunuz?!

A.İ. : – Evladım zaten ben yazıyorum o senaryoları.

Okur: – (?!) Ama kötü olmuş, şey olmuş... (Bağlantı kopmak üzere…)

A.İ. : – O senin fikrin evladım.

Okur: – Dıt dıt dıt dıt.

(Keşfedenler İçin Atlas - Telefon Kitabı'ndan...)