- Kategori
- Şiir
Avcı medyanın oryantalist bakışıyla yemleniyor Post Poyraz!
Benimle ağlar mısın, demiş şemşamer mezhepli babasına..!
Ete kemiğe bürünürken seramik hamuru gibi yoğrulmamış ruhu..!
Ecinlinin bacağını kıracak kadar şeytan… Doğuştan esnaf çocuk!..
Bellekte Güzel Yalı rüzgârı..! Adan/uslu çağdaş Poyraz
Çalım yedikçe kapana düşmüş yüreğin çengeli vicdan!..
Tatmamış dostun sıcağına sığınmayı..! Dumansız ateşe tutun!
Tatmin olmayan ruhu…
Güven köprüsü ören yeri… Uğul uğul uğuldar korkuluk!..
Silah sıkarak doldurur utancın boşluğunu!.. Gecedenizi benliği…
Mermi gibi şıngırdar oryantalist kültürlü..! Duysan..?
Yenilgi yenilgiye damladıkça, anlam/sızlaşır..! Parazitlenir
Düşkelek bellek!.. Edilgenleşen Poyraz, utanır bakamaz geriye!..
Kapatamaz hiçliğe açılan kapıyı..! Gölgesiyle inler!..
Meltemi içinde taşır rüzgârın oğlu..! Kuşça şakır!.. Şavkı şavklanır…
Vurulmaya uçan sarışın görse, kamaşır kasıkları..! Serçeleşir!..
İki sözcüğe sığdırır aşkı..! Sadakat vıcık vıcık!..
Ruhsalını beslemeyi unutturur gölgesini kaptırma telaşı…
Ağzına bakır para koyun ölünce!.. Ne kaçırdığını bilse..?
Ruh olmazsa: İçini oyar zaman/atı, postmodernist çağ..! Edebiyatı..!
Okusa.., akil/yürekli olsa.., sevgiyle bürünse.., tatsa hayatbalını…
Yürek aşısı tutmayan Poyraz’ı da kucaklar kıytırık duygu..!
Okşar gökçiçeği salkım salkım bulut…
Ömre iki hayat sığdırır, göz dolusu gülçelengi yüzlü elit…
Mevlevi bahçesi, neyistana ruh çağırır ney / zen
Yen / geç gözlünün yürek/tuvali bezenir ney / şiirle..! Aah bilse..?
Canevinde yansıttığı güzelliğin rengini alan ruh! Sen osun! Işık…
Şeytan çimdikler kabir/kabinde beklerken!.. Azapta görsen...?
Bilmez gök ekini biçmesini Poyraz..! Işık gibi ağamaz, meteorlaşır..!
Ali Akdemir
08. 05. 10
Çukurova