Avrupa ve kupaları

''Avrupa Kupaları'' ifadesini daha çok UEFA'nın düzenlediği Şampiyonlar Ligi ve UEFA Kupası için kullanır olduk. İngiltere, İspanya, İtalya veya diğer ülkelerin düzenlediği yerel kupalar ise onlara ait kupalar ve pek ''Avrupa Kupası'' anlamına sahip değiller.

Biz futbolseverlerin öyle düşünmesi bir yana, büyük kulüplerin teknik direktörleri de benzer şekilde düşünüyorlar, sanırım. İngiltere'de Premier Lig, FA Cup ve Carling Cup düzenlenirken; büyük kulüpler Avrupa'da da mücadele ediyorlar. Bu yoğun tempoyu ortalama 15 futbolcuyla kaldırmaları çok zor. Bu nedenden dolayı; özellikle büyük kulüplerin bu yerel kupalara yıldız oyuncularından yoksun çıktığını görüyoruz.

Bu hareketi başlatan ve başarıyla uygulayan isim ise Arsenal menajeri Arsene Wenger. Geçen sezon yedekleriyle oynadığı Carling Cup'da final öncesi ''Bana 100 milyon pound verseniz de bugün gençler oynayacak.'' demişti. Wenger hem aslarını dinlendirebiliyor, hem de genç futbolcularını motive ediyor. Bu yıl ise bu taktik başarılı olamadı. Carling Cup'a gençleriyle başlayan Arsenal, yarı finale kadar son derece etkileyici maçlar oynadı. Örneğin, çeyrek finaldeki Blackburn maçının özellikle ilk yarısında mükemmel oynadılar. Yarı finalde ise rakip Tottenham oldu. İlk maçta orta sahada çok bocaladılar ve 1-1'i zor kurtardılar. İkinci maçta ise Wenger yarı genç-yarı as bir takımı tercih etti. Bu duruma karşın kötü başladılar, maçı çevirmek için Fabregas, Adebayor gibi yıldızlar girdi ama nafile. Sonuç hezimet oldu: 1999'dan beri yenilmedikleri Tottenham'a derbi maçta 5-1 yenildiler. Tottenham'ın finaldeki rakibi ise Everton veya çoğu yıldızından yoksun olan Chelsea olacak.

İtalya'nın büyük takımları da yoğun maç temposunda yerel kupalara fazla önem vermiyorlar. Dünya Şampiyonu Milan, kupa maçlarına yıldızlarından yoksun çıktı ve Catania gibi orta sınıf bir takıma elendi. Milan'ın en büyük eksiğinin kadro derinliliğine sahip olmaması olduğunu söyleyebiliriz. Sadece bu maç için değil, genel olarak önemli oyuncularından birinin olmaması halinde büyük sorunlar yaşıyorlar. Pirlo-Gattuso-Seedorf üçlüsünün yerini alabilecek bir isim bile yok. Dünyanın En İyi Futbolcusu Kaka'nın yerini doldurmak zaten imkansız. Forvette ise ideal kadroda bile zorlanıyorlar. Bunlara karşılık, Carlo Ancelotti'nin kupada yıldızlarını dinlendirmeye karar vermesi son derece cesur bir davranıştır. Catania gibi orta sınıf bir takıma elenseler bile, Ancelotti'nin tutumu son derece akılcıdır, kutluyorum. İtalya Kupası'nda meydan yine Inter ile Roma'ya kaldı gibi gözüküyor. Müthiş bir kadro derinliğine sahip olan Inter büyük bir sürpriz olmazsa finale kadar gider, aynı şekilde Roma'dan da başarı bekliyoruz.

İspanya'ya geçelim. Real Madrid de Milan misali kupayı dinlenme dönemi olarak bilmek istedi ve yedek ağırlıklı kadrosuyla çıktı. Bedeli ağır oldu; çeyrek finali göremeden elendiler. Barcelona'nın durumu ise daha farklı. Sevilla ile müthiş iki maç oynadılar ve çok zorlandılar. Nedeni ise teknik direktörün tavrı değil, sakatların çoğunluğuydu. Ronaldinho'nun ve Messi'nin sakatlıklarında, Afrika Kupası da geldi ve Sevilla serisini maç kazanamadan geçtiler. Barcelona'nın şimdiki erken final rakibi Villarreal. Bu turda da işlerinin çok zor olacağını tahmin etmek işten bile değil. Barcelona, Villarreal, Valencia ve Atletico Madrid'i barındıran üst gruptan finale kalacak olan takım çok büyük bir başarı sağlayacak ve kupanın favorisi olduğunu da söylememe gerek yok heralde.

''Türkiye Kupası kalksın mı?'' şeklinde bir tartışmayı çok komik buluyorum. Takımlarımız maç yoğunluğundan şikayet etmek yerine Avrupa'nın büyük kulüpleri gibi kadrolarını genişletmeli ve aslarını dinlendirerek kupa maçlarına çıkmalılar. Ortalama 15 futbolcuyla hem lig, hem kupa, hem Avrupa başarısı biraz fantastik duruyor, değil mi?