Avuç!

ölüm kokusu genzini sardığında,
evladıyla helalleşir
kömür karası avucundaki
kapkara bir yazıyla!

çünkü kendini
sorumlu hisseder
evladına karşı!

kapkara delhizlerde
ekmeğini kara şeytandan ölüme meydan okuyarak çalar
belki hep azıcıktır aşı
ama dimdiktir başı!

ve o ölmeye bile utanırken.
hiç utanmaz
onu ölüme gönderen
sorumsuzların en taşı!

işte beni yakan..
yangına dolayan kor ateş!

altı yüzlerce insan
üstü yüzkarası binlerce leş!
Soma'dan yayılır dalga dalga
ölüm kokusu bu yangınla

bugün herkes düşman
hem de kardeş!

yarın
bozgunu yesin kapital kalleş!

Berrin Aksu