Avuçlarımda ölen Tarla Kuşu'na

ellerimdeydi
uçmadan az önce
tarla kuşum
uçamayınca anladım ki
ha varmışım
ha yokmuşum

gagasında tohum tanesi
yarı kanlı yarı ıslak
kırık kanadına geçirip gagasını
can acısıyla ısırarak
birlikte yuttu tohumu
acısına sararak

gördüm
ellerimdeydi az önce
yaralı tarla kuşum
kanlı tüylerini sıvazlarken
bir hoşum

öptüm yara sıcağını
sardım okşayarak
gözlerinin içine içine
bakıp da ağlayarak

elllerimdeydi
yüreğinin güp güpleri
çizilir gibiydi çevresinde
ölümün süpleri
içime düştü birden
ellerimdeydi

küçülüp gitti nokta gözleri
gittikçe soğudu sıcak tüyleri
çöküşün ağırlığı avuç içlerimde
bana doğru
cana doğru
bir yana doğru

bir atmaca zalimliğinden
kaçarken
ölümün pençesine düşmek
sana mı düşerdi tarla kuşum?
sıcak avuçlarımda
ölüme üşümek.