- Kategori
- Şiir
Avuçlarımdaki umut
Avuçlarımda ki umut
Düşlerinin ardından koşan adam
iki boş sokağın kesiştiği yerde
tek başına kala kalmıştı.
Sokak lambaları
sarı mum ışığı misali
yansımasını yükseltmekteydi
göğe doğru.
Ve içinde tutuşan büyük aşkın
yalımlarıyla
apak tı gözleri.
Saplanıp kalmıştı derinliğine karanlığın.
Göğün uzak yerlerinden
iki ışık sızıyordu gözlerine.
yeşili anılarla aşkı canlandırıp acı veriyordu.
Küçük kırmızı olanı avuçlarında ki umut,
usulca kapadı avuçlarına parmaklarını
cebine götürdü elini
uğrunda soluklanacak bir şeyler kalsın diye yarına.....