Avuntu

Uzaklara dalıyor gözlerim, bulutlara takılıp gidiyorum
Eller uzanıyor eteğime, kal diyorlar, kalmam korkuyorum
Oysa mavi ne güzel, bir peri sesinde çağırıyor, hadi gel,
Annemin cebi oluyor bulutlar, korkmadan sarkıyorum

Entarim mavi, gözlerim mavi, üç yaşında bir çocuğum artık
Yıldızlar ve ben, annemin yırtık cebinden, başımızı çıkarttık
Avucumdan akıyor, keder, kavga, ölüm, nasıl da gülüyorum
Annem soruyor yamalı cebine, biz bu kızı çok mu şımarttık?

Tepeden bakıyorum, bir damar gibi kıvrılan gözyaşlarına
Yetimler ağlıyor, sevenler ağlıyor, hepsi de öz başlarına
Olabilseydi her birinin, yamalı cebi, buluttan annesi
Ürkmeden bakacaklardı, güller dağıtan, ebabil kuşlarına..

Oysa yok, oysa yoklar, onlar ki bir leşten geri kalan artıklar
Bir gözleri görür bir de kalpleri, kanar gözlerinde yırtıklar

...ENGİNDENİZ...