Avuntu

Bir kere vursaydın, bir kere de öldürebilseydin keşke…

Maviliklerinde boğulduğum her defasında kurtarmasaydın nefesinle…

Bir kere de gitseydin, med cezirlerin olmasaydı ruhumda…

Çarpa çarpa parçalanmasaydı ruhum ellerinde, son bulsaydı bir kerede düştüğüm uçurumlar…

Söylenecek ne kaldı ki artık?

Neyim kaldı tutup da ucundan sevdaya açılacak…

Birer birer yaktığım her bir an, kül olup uçsaydı da, gözlerinin ferinde alevlenmeseydi yeniden…

Dünyayı mı yaksam, seni mi yaksam nasıl kurtulsam bu yangından?

Başkasının gözlerindeki mutluluğa nedenken sen, ne desem de silsem birikmişliklerimi?