Ay bana da buyrun gelin ne olur

Olaya bakar mısınız? Vatandaşın biri bir tv programına çıkıyor kansere çare buldum diyor, huraaaa bizim millet kapıda kuyruk. İzmir, Van, Trabzon, Almanya her yerden akın akın geliyorlarmış. Neden? Televizyonda 'ben kansere çare buldum' dedi ya olay bitmiştir. Vatandaşın aylık geliri 1.8 milyon.

Sayın televizyon kanalları duyun beni: ben de akılsızlığa çare buldum. Canım insanım, ey herşeye inanan memleketlim, ne olur buyrun bize de gelin. Ben size adaçayı, nane/limon ne bulursam yaparım söz veriyorum.

Bu ne traji komik bir olay. Bu ne acınacak bir durum ve ne yazık ki bu ne utanılacak bir durum. Tamam umut dünyası ama bu kadar olmaz. Bu kadar cahillik, bu kadar insafsızlık olmaz.

Ayıpları yine sıraya koyarsak en büyük ayıp tv kanallarının. O insanların umutlarıyla oynayan sözde doktorun bedava reklamını yapan tv kanallarında. Hangi akla hizmet ederek o haberi yaptılar bilmiyorum ama binlerce insanın kandırılmasına önayak oldukları için umarım biraz olsun vicdanları sızlıyordur ve biraz olsun utanıyorlardır.

İkinci sırada yine devlet var. Hem insanını bu kadar cahil bıraktığı için, hem de insanları bu şekilde kandıran bu şarlatanlara gerekli cezayı vermeyip, mantar gibi türemelerine izin verdiği için.

Aslında en büyük ayıp bu olayı yapan sayın! doktorda ama yazı yayına alınmaz eğer gerçek duygu ve düşüncelerimi yazarsam. Benim beddualarım çok meşhurdur, kendisine bir düzine beddua yolladım en iç yakanlarından. Eğer bir sevdiği bu amansız hastalığa yakalanır da, böyle bir şarlatanın eline düşerse ne hisseder bilemem ama yakında görür ve anlar umarım.

Bir torba otu 600 milyona satıyorlar. Üstelik gerçek değeri sadece ve sadece 69 milyon liraymış. Kanser veya başka bir şey farketmez. Fiks menu 600 milyon. Alanlar ' ne yapalım umut' diyorlar. İnsan kızamıyor bile. Düşünsenize Allah korusun başımıza gelse düşünür müyüz sahtekar bu diye? Çoğumuz, ben de dahil bir deneyelim deriz. Onlar da deniyor. Esas buna ortam yaratanların içinin sızlaması lazım, ama ne yazık ki onlar sadece ceplerini düşünüyorlar.

Ah canım insanım sana başka , bana başka kıyıyorlar. Sen acıyı başka , ben başka yaşıyorum. Sen başka dertten uykusuzluk çekerken, ben başka dertten uykusuzluk çekiyorum, onlar yumuşacık rahat yataklarında mışıl mışıl uyuyorlar. Sen vatanında, ben gurbette iki kuruş denklesem de şunu yapsam bunu yapsam diye didinirken onlar haksız yere kul hakkı yiyerek kazandıkları parayla günlerini gün ediyorlar. Ama sonuçta el üzerinde tutulan ne sen ne ben , ama onlar oluyor.

Bize de ağlanacak halimize gülmek düşüyor.